Ga naar de inhoud

Bomans als cover-boy

De conciërge had het schoolarchief opgeruimd en toonde mij gul glunderend zijn vondst: een stevige zilvergrijze cassette, groot genoeg voor een 72-delig servies. Het bleek een grammofooncursus Engels van SitaS te zijn:
vijf 33-toerenplaten (stuk voor stuk glimmend als trotse conciërges en zo te zien puntgaaf) plus een lesboek met prominent op de omslag Godfried Bomans ( geafficheerd als ‘Ere Voorzitter van de ‘Dickens Fellowship”).

Volgens het colofon is de schrijver verantwoordelijk voor ‘ideeën, tekst en psychologische behandeling’. Het vernieuwende bestaat er volgens Bomans in dat we het gehele boek door dezelfde figuren volgen, die daardoor meer voor ons gaan ‘leven’: het zijn de nijvere talenstudent Jan Smit (NL) en de Engelse familie Mason. Ook wordt naar zijn zeggen, anders dan in de destijds gangbare leerboeken, door deze opzet de onnatuurlijke situatie vermeden dat volwassenen een soort kleuter-engels spreken.

Dat de gesprekjes nu parmantig aandoen is ruim veertig jaar na de verschijningsdatum onvermijdelijk; wel hebben ze (evenals de bijbehorende foto’s) een zekere ‘period charm’:

Jack: I’ll open the gate for you, Sir. You see, we always keep the gate closed because the dog might run into the street and get run over.

Mary: That’s right and father doesn’t want Tommy in the garden because he damages the flowers and the shrubs and spoils the grass. That’s why he’s not allowed to run loose here.

Smit: I see, your dog isn’t allowed in the garden but he’s there now! Look!

Bomans’ voorwoord staat ook op de plaat, eerst in het Nederlands en op de B-kant in het Engels. Naar het Engels wordt de cursist geacht tweemaal te luisteren: als volstrekte beginneling en na het voltooien van de laatste les, om zich aldus te vergewissen van zijn vorderingen. Het voorwoord begint zo:

‘Laat ik beginnen u te feliciteren met uw moed. Het kost een Engelsman twee jaar, eer hij begint te spreken en dan nog eens vijf, voor hij dit redelijk doet. En dan is hij nog in Engeland! U wilt dat in Nederland binnen een paar weken klaarspelen…. Is dat mogelijk? Neen.’

Nou, ik duik eerst het rommelhok maar eens in om te kijken of er nog een restantje naald in de pick-up zit.

6 reacties op “Bomans als cover-boy”

  1. Ik heb ook een keer een talencursus van Bomans gedaan, in het Italiaans: een batterij 45-toerenplaatjes en boekjes met van die fijne stijve jaren 50/60 foto’s. Er kwamen vooral veel ijsjes in voor. Erg leuk.

  2. Toevallig hoor ik nu Phil Collins met “Follow me, follow you”, wat me nu opeens aan een oude Teleac-cursus doet denken….. 😉
    Meneren met bolhoeden, veel Engelse vlaggen en kopjes thee.

  3. Die Bomanstekst is ook aangewend voor Frans, Duits, Spaans, Italiaans en… Nederlands. Ook op tape en later nog es op A4-formaat met singletjes. Die cursussen duiken steeds meer op op boekenmarkten, rommelmarkten, e.d.
    Jan

  4. Curiositeitshalve zou ik die Italiaanse versie wel eens willen zien… Mijn cursus ademt wel een erg Britse sfeer, ook qua idioom: ‘Shall I lead the way?’ etc.

  5. Of ze duiken op marktplaats op:als nieuwe.mijn zoekopdrachtje kwam hier.voel mij belazerd door een mijnheer van Marktplaats. Maar die mijnheer heeft ze wel in de aanbieding vind hij.Haha.Want zie deze ook op de rommelmarkten.Scheelde een paar euries.Maar ja niet gekocht.nu heb ik hem en hoe:Zie even mijn weblog van vandaag 🙁

  6. Leuk, dat enthousiasme van Marius Jaspers, maar het is jammer dat GioDio zo de dupe geworden is van een commerciële figuur. Tussen haakjes, er verschijnt op internet een krant over het werk van Godfried Bomans. Zie hiervoor http://www.bomanskrant.nl. In de rubriek Kort nieuws hebben we er vandaag (05-08) melding van gemaakt.

    Jac Aarts

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *