Ga naar de inhoud

Stemmen met de voeten

Berg- en heuvelpaadjes zijn een soort grootste gemene deler van wat wandelaars kunnen / willen – een ideale vorm van democratische consensus. Je kunt eigenwijs zijn en afwijken, maar dan weet je vrijwel zeker dat je omloopt of in het ravijn dondert.

In het platte vlak zijn de risico’s kleiner, maar wie het gevoel van de meerderheid negeert, doet dat op eigen risico. Neem nou het pas opgeknapte Kenaupark. Achter de tekentafel heeft een veel te clevere horticulti-ontwerper een padenstelsel bedacht dat indruist tegen onze diepste instincten.

Komend vanuit het Franklin Hoevens Tunneltje word je geacht eerst een sierlijke lus naar links te beschrijven en dan (gezellig langs het bankje met de daaraan vastgekoekte verslaafden) terug te krullen naar een pad dat tachtig meter verderop begint. Dus ook bij nacht, ontij, of – zoals mij regelmatig overkomt – met een partij zes meter lange, oncontroleerbaar zwiepende PVC-buizen op je nek.

Dus wat gebeurt? De mensen stemmen met hun voeten, zoals dat heet. In dit geval letterlijk. Er ligt inmiddels dwars over het gras een kaalgetrapt pad dat de ideale lijn precies aanhoudt.

Verantwoordelijk Wethouder Bernini (grindpaadjes, achterommetjes en doorsteekjes), hier volgt mijn recept voor een praktische padenstructuur.

Men neme één park (afmetingen minstens 400×400 meter). Verwijder eventuele bordjes ‘Verboden het gazon te betreden’. Marineer het park twaalf maanden in ons regenachtige klimaat. Na een jaar tekenen zich op het groen modderige strepen af langs de routes waar fietsbanden en gummizolen het vaakst zijn geweest. Dat worden de OP’s (officiële paden). Breng daar sierbestrating aan en iedereen zal tevreden zijn. Daar komt geen landschapsarchitect aan te pas.

( Maar een verder strekkende moraal heeft dit verhaal natuurlijk ook – het gaat me niet om dat ene lullige paadje)

3 reacties op “Stemmen met de voeten”

  1. Dit bedoel ik. Wel eens op de Arena Boulevard geweest? Dat gebied heeft een plattegrond die al bestaan heeft voor er een steen gelegd was. Aan die palttegrond kun je alle kwalen van de stedenbouw sinds 1945 aflezen. En als je die kwalen afleest, lees je een laag dieper alle kwalen van de maatschappij

  2. Kijk, daar hebben we wat aan! Zo bezien moet dat paadje snel de momumentenstatus krijgen. En eens per jaar lopen dan duizenden, nee tienduizenden mensen die tegen alle kwalen van de maatschappij zijn er demonstratief overheen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *