Ga naar de inhoud

Kilroy was here

Beste Marius, Eergisteren mailde je me geheel onverwacht dat je kortstondig elektronisch afwezig was en de sleutel van het Raarlems Dagklad onder een stoeptegel bij de voordeur had gedeponeerd; het stond mij vrij om te posten wat mij goeddunkte.

Ik wil niet ontveinzen dat ik zeer vereerd was. Dat wel. Je bericht las ik vlak voor het slapen gaan, en na eerst een uur wakker te hebben gelegen werd ik bezocht door een variant van de akelige eindexamendromen die me tot enkele jaren geleden nog regelmatig teisterden.

In de VPRO-gids zag ik mijn naam staan: ik bleek op Radio 4 de volgende "componist van de week" te zijn. Ik had nog drie dagen om een oeuvre bij elkaar te toonzetten, terwijl ik het notenschrift niet beheers en geen enkel instrument bespeel.

Jij, Marius, waarde zelf ook rond in die droom. Van een minzame, mild-ironische man was je veranderd in een strenge leraar met een vileine, sarcastische inborst, die een grote gelijkenis vertoonde met mijn oude docent Duits, Bukowsky. Hij had tijdens de Eerste Wereldoorlog nog in het Habsburgse leger gevochten.

Na vanmorgen vergeefs – want te haastig – in Grote Broer te hebben gespeurd naar een geschikt onderwerp voor Raarlems Dagklad, maakte ik een lijstje van mogelijk te behandelen thema’s: de nasleep van de Jeugdstorm/Mulisch-affaire (inclusief een verslag van mijn gesprek met Dick Verkijk daarover); de vraag waarom Grote Broer het nu al een jaar lang vertikt om aandacht te besteden aan Raarlems Dagklad; de veryupping van bepaalde buurten in Haarlem (met name delen van de Koninginnebuurt); de toenemende intolerantie ten aanzien van hondenplas(!) in het licht van de voortschrijdende civilisatie; de kwestie van de Poolse kermisexploitant die door niemand van zijn collega’s gewezen was op de Haarlemse traditie van de gratis gehandicaptenkermis en daarom dinsdagochtend wanhopig op het bordje bleef tikken met de tekst: drie keer hengelen voor een euro vijftig, en niet snapte waarom alle portemonnees in de zak bleven; het verontrustende feit dat volgens het handvest van Hamas Rotaryclubs en vrijmetselaars medeschuldig zijn aan de onderdrukking van het Palestijnse volk (viel onmiddellijk af, don’t worry…).

Marius, het lukte me niet te kiezen. De embarras du choix van een kind dat in een snoepwinkel voor één keer zijn gang mag gaan. M’n bewondering voor jou, die elke dag een leeswaardig stukje produceert, is weer wat verder gestegen. Dit had ik je in een privémail kunnen laten weten, maar ik gun je de sensatie bij thuiskomst dat er een ander in jouw RaDa heeft rondgeklooid. Kilroy was here.

Vriendelijks, Harrie van der Meulen

3 reacties op “Kilroy was here”

  1. @ Harrie / Kilroy: dank, dank – het was inderdaad heel spannend om te kijken of er wat stond na mijn ‘overval’, en ik heb je stukje glunderend gelezen. Ik mail je privé uitvoeriger over je debuut in het RaDa. Morgen. Nu eerst bijkomen van België en (meteen na thuiskomst) “Woorden in de Waag”.

  2. @bukowsky: door die smiley wist ik dat het u het niet kon zijn, maar ik ervoer toch iets van ‘eek!’.
    @Marius: Met alle soorten van genoegen en kom maar rustig even bij van alle genoegens tussen Knokke en De Panne.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *