Ga naar de inhoud

Kippenvel

Om half vijf vanmiddag gooi ik de oranje dekens van het bed en laat de oranje warmwaterkruik leeglopen in de gootsteen. Opstaan, lamzak! De journalistieke plicht roept.

Ik maak een thermosfles met soep, doe de bijlagen Leven etc. en Economie onder mijn trui en begeef me te voet naar het centrum voor mijn sfeerimpressie.

De eerste die ik tegenkom is een jongen in camouflagebroek en een zéér opzichtig oranje t-shirtje. Mouwloos.

Mouwloos? Je gaat toch twijfelen… Even denk ik dat het aan mij ligt dat ik vernikkel van de kou. Maar wanneer ik in de Barteljorisstraat tot tweemaal toe uitglijd over plassen bevroren oranje kots, weet ik zeker dat het geen gewone Koninginnedag is.

Op de Botermarkt overstemt het klappertanden van het zielige plukje publiek de R&B geluidsgolven, die nét niet bevriezen. Door naar het Nieuwe Kerksplein dan maar, waar ook een muziekfestival is.

De verkleumde individuen die ik daar aantref doen me denken aan de scène in March of the Penguins, wanneer al die mannetjes na twee maanden vasten in de antarctische winter (met een eitje tussen hun tenen) behoedzaam van voet op voet huppen en bij toerbeurt van plaats wisselen tussen het behaaglijke midden van de groep (minus dertig) en de gure periferie (min vijfenveertig).

Ik weet genoeg. Snel een arrenslee aanhouden en naar huis.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *