Gisteren Kafka op het Strand van Haruki Murakami uitgelezen. Vandaag weliswaar geen neerslag van onduidelijke betekenis (het regende hier geen haringen en sardientjes), maar je bent na 600 intrigerende pagina’s van zo’n boek vol parallellen, time warps, dromen en coïncidenties toch gespitster op het ongewone in het alledaagse dan op een doorsnee duffe dinsdag.
Dat schoolbord dat in Assen naar beneden donderde en de enkel van een leraar verbrijzelde… nou ja, die symboliek ligt er wel erg dik op misschien.
Hier thuis dan? Van een kennis kregen we een knipsel van onvermelde herkomst toegestuurd met het foto-onderschrift ‘Als klein kind was Sylvia Hubers vaak in het Julianapark te vinden, bij het in die dagen beroemde hobbelpaard’.
Alles goed en wel (de huisdichteres heeft waarachtig het hare afgehobbeld in haar jongste jaren, op beroemde en minder beroemde hobbelpaarden), maar het bijbehorende artikel gaat in zijn geheel over de in 1949 geboren kunstenares Sylvia van Berkel.
.
Goeie tip: Kafka op het strand. Maar hoe zit dat nou met die gevallen leraar? Ik wil zijn lot niet bagatelliseren maar om het nou op de voorpagina te zetten! ‘t Is voorwaar toch geen komkommertijd?
kennen wij die niet?
@schulp: een Ans van Berkel (niet uit ’49) en een Yuri, maar verder kom ik niet.