Even de nek uitsteken

Al die politici die bijbeunen als columnist of weblogger, het is gewoon vragen om moeilijkheden!

Fractievoorzitter Stan Katee van de PvdA dieliette deze week een omstreden webcolumn waarin hij inhakte op vertrekkend topambtenaar Van Eijsden, volgens de Haarlemse raadsenquxc3xaate het brein achter de chaos bij Vastgoed. (Zie ook Grote Broer)

Klik voor de gewraakte wraakzuchtige column dus niet hier, want daar staat Katees (eerst even onder de microscoop houden) ja, nee, ja … hoewel?… nou, vooruit! … excuusje.

En als ik dan toch op die PvdA-site ben: in zijn nieuwste stukje vertelt de fractievoorzitter over zijn vakantie naar Zuid-(je moet er geweest zijn!)-Afrika. Uit zijn uitvoerige verslag spreekt grenzeloze bewondering voor de vergevingsgezindheid van de zwarten, die daar van alles doen behalve appeltjes schillen met hun voormalige onderdrukkers. Dankzij Nelson. Neem nou de rondleidingen op Robben Eiland: ‘… die worden gegeven door oud gevangenen die nog op het eiland wonen. Samen met oud bewakers. Knap hoor.’

Vraagje aan Stan van het RaDa: is oud bewakers vergeven makkelijker dan oud topambtenaren… ? (Of vergelijk ik nu geschilde appeltjes met geschilde peren?)

Ook de sociaaldemocratische faunaliefhebbers komen aan hun trekken in het reisverhaal: ‘Giraffes (mijn persoonlijke favoriet), leeuwen, luipaarden, jachtluipaarden, neushoorns en nijlpaarden: het loopt er allemaal zo rond.’

Dat de giraffe Katees lievelingsdier is had ik zo wel kunnen raden. Een beest dat graag zijn nek uitsteekt! Of het bij kritiek zijn poot stijf houdt weet ik alleen niet.