Burgerjournalistiek is topsport, helaas.
“Kijk, die lulhannes zit volgens mij vast!” merkte de ober bij De Waag fijntjes op en knikte tevreden over zijn schaal bitterballen heen naar de rondvaartboot, die – inderdaad – wel erg lang werk had bij de Melkbrug.
Ik nipte nog even van mijn bier, haalde de Olympus uit zijn tasje en deed een Steigerung van honderd meter naar de plek waar zich (als alles goed ging) de scheepsramp zou voltrekken.
Het kan zijn dat de kapitein de primeurbeluste (Jas)pers zag naderen… Hoe dan ook, hij deed een laatste wanhoopspoging: volle kracht vooruit en jawel, met een rookontwikkeling waar menige Griekse bosbrand jaloers op zou zijn, werd het schip vlot getrokken eer het RaDa ter plekke arriveerde.
Ik kwam net een tafje (vooruit, een taf) tekort om een prijswinnende foto te kunnen maken; geen heterdaadje maar een ietstelaatje. Tot mijn teleurstelling was ook de brug niet spectaculair toegetakeld. Nou ja, wat wil je ook:
maar toch mooi wel een reportage met foto’s!
@Richard: op zo’n moment ben je blij dat je Koops rechts hebt laten liggen 🙂
Sterke foto , vooral die laconieke zwaan op de voorgrond , of heb je die gefotoshopt ?
Dat dubbel rode licht op de voorgrond had toch een aanwijzing mogen zijn.
@Aad: Dank je! En nee, alleen die boot en die rook had ik gephotoshopt.
@Henk: Misschien dat ie nog net door oranje scheurde?