Iedereen bleef buitengemeen vriendelijk, hoor, toen ik me vergaloppeerd leek te hebben en jullie opmerkzaam maakte op de spelling ‘nad’ bij de natte Nassaubrug. Fijntjes werd ik er van diverse zijden op gewezen dat de schilder-schrijver zich hier waarschijnlijk een soort humorgrapje had veroorloofd.
Aahhhh… Ik had wat geleerd, dacht ik. Tot ik maandagmiddag één brug verder bij de Kruisstraat dit briefje zag. In hetzelfde handschrift. Foutloos.
Typisch een werknemer van een ‘lerende organisatie’, zoals wij er zovele kennen in dit land. Een paar meter verderop vond ik aanvullend bewijs van voortschrijdend inzicht en razendsnelle professionalisering bij de firma Pro Coatings.
Ander handschrift, typisch een leerling gezel die de fijne kneepjes van het vak nog moet leren.