december 2007

De politie Kennemerland heeft nieuwjaarskaarten gestuurd aan veelplegers uit de regio, zo meldt De Telegraaf. Dit interessante initiatief… De Verzamelde Kritische Raarlemmers (luid briesend, ogen toegeknepen van geconcentreerde haat, toxische stoom uit beide oren, dikke halsslagaders opgloeiend als Kerstverlichting, nekhaartjes steigerend) sperren hun muilen wijd open en… Ach, jongens, doe me een lol! Kunnen jullie je decibellen voor de verandering niet ergens anders lozen vandaag? Want stel je voor, terwijl… Lees verder »Bekenden van de politie

“Er zijn in Nederland een miljoen postzegelverzamelaars!” sprak de huisdichteres op hoge toon. Ze had het net doorgekregen van het Radionieuws. “Dat is toch alarmerend?!” Nu ze het zegt… .

Ineens stond hij daar mooi te zijn, na langdurige en ingrijpende plastische chirurgie.   Hij moet eerst nog beroet en beregend worden, zodat het glacékoekige er een beetje af gaat en dan ga ik me eens afvragen of ik het een vooruitgang vind vergeleken met de ruïne die die villa aan het Kenaupark jarenlang was. (Ondertussen in het Verre, Verre Zuider Buitenspaarne… Nou nee, het is Antarctica, laat ik er niet omheendraaien. Maar ik heb… Lees verder »Ex-krot

‘Mijn kleinzoon kan nog zonder bijgedachten van de dierentuin genieten’, las ik bij Frits Abrahams (NRC, 24-12-’07). Hoe benijdenswaardig klonk dat ineens, toen ik erover nadacht. Genieten zonder bijgedachten. Gisteren zag ik in een oud zwartwit fotoalbum zes vrolijke jonge mensen op vakantie onder een parasol zitten. Alle zes lurkten ze aan een onschadelijke sigaret, vol overgave. In Dickens’ vroege werk (The Pickwick Papers) kwam nog zorgeloze dronkenschap voor, zonder schuldgevoel. Nu is… Lees verder »Bijgedachten

Ter gelegenheid van Kerstmest had ik een verrukkelijk, zeldzaam eenvoudig toetje willen maken, maar omdat het recept onvindbaar bleek tussen de losse knipsels waar mijn kookboeken bol van staan, viel de keuze op iets anders. Ik was gedreven bezig in de keuken vanmiddag, op het culimane af. Tijdens een gecompliceerde au bain marie liet ik een dubbele rittberger volgen door een halve achterwaartse schroef om de gedroogde kokos van de kruidenplank… Lees verder »Culimaan

Onbezonnen, onbesuisd, roekeloos, doldriest… ben ik het ongemerkt geworden met het klimmen der jaren? Of is de wereld veranderd? Mijn armen waren 50 centimeter te kort om een lamp aan het plafond te bevestigen en ik kocht een trapleer. Tomado: ‘Stalen platform met anti-slip ribbels’, ‘brede aluminium treden met anti-slip ribbels’ en ‘sterk geribbelde anti-slip steekvoet met 100% oppervlakcontact’. Duitse makelij, 5 jaar garantie. Zoveel anti-slip, daar kan ik me geen… Lees verder »Hogere trapleer

Haar van Zezunja (expat te Leuven) heeft het grotebozewereldwijdeweb er voor de zekerheid nog eens op nagetrokken en komt tot de ontgoochelende conclusie dat haar kleega-webloggers er bitter weinig van bakken. Troefnis treur. Huilen met peren, kut met de pet op, zo kunnen we het samenvatten. De eerste generatie nederloggers (zeg maar Roze& co.) is ter ziele of drijft op routine en daarna is het aanbod niet veel soeps. Zezunja harkt… Lees verder »Opsteker

Voor mijn dertigste wou ik nooit iets van mijn moeder hebben. Ik had alles van mijzelf. Grote neus, slecht geheugen, soepele spieren en gewrichten, hooikoorts – jaja, het is goed met je, zei ik in het gunstigste geval als zij mij op overeenkomsten wees. Tegenwoordig kan ik dat een stuk beter velen; zij is tachtig en ik ben blij met alles wat ons nog bindt. Gisteren kon ik mijn draai… Lees verder »Sneeuwgevoeligheid