Zomerreces en winterslaap vloeiden dit jaar ongemerkt in elkaar over, wat niemand hoeft te bevreemden bij een politieke partij die het inactivisme zo hoog in het vaandel heeft staan als de PAVOHOVAHA (onthoud die naam!).
Desondanks wil ik niet verbloemen, dat ik in mijn gecombineerde hoedanigheid van voorzitter, secretaris, lijstduwer en -trekker bij tijd en wijle het gevoel heb dat ik op twee spagaten tegelijk hink, om het in Haags jargon te zeggen.
Enerzijds houdt de Partij voor het Onnut van het Algemeen*** zich principieel verre van de waan van de dag. Wij zijn wars van lawaaipolitiek en laat dat vooral zo blijven. Maar desondanks…Soms lig ik ‘s nachts te woelen in het onrustige besef dat wij als partij kansen laten liggen. De wereld is rijp voor ons gedachtegoed, dat blijkt uit alles.
Dan realiseer ik mij dat de PAVOHOVAHA (onthoud die naam!) met een greintje slagva… een minimum aan daadkr… dyna… Nou ja, ik kan zo gauw niet op een geschikte term komen. Hoe dan ook, dat wij, indien onze leden bereid blijken tijdens het lanterfanten en flaneren af en toe eens een flyertje te verspreiden, uit zouden kunnen groeien tot een machtige, niet te stuiten volksbeweging!!
De afgelopen nacht zal me speciaal bijblijven. Een onderzoek in opdracht van de Huishoudbeurs heeft uitgewezen dat 88% van de Nederlandse vrouwen het leven te druk en te gejaagd vindt. 88%! Driekwart vindt vrije tijd kostbaarder dan geld!
Het idee dat een overweldigende meerderheid van alle vrouwen zich zonder het te weten achter de PAVOHOVAHA-ideologie heeft geschaard, maakte mij onrustig. Ineens drong het tot mij door dat de partij zoals wij die traditioneel kennen, een mannenpartij pur sang is. Niet zoals de SGP (seksediscriminatie is ons vreemd), het is mettertijd gewoon zo gegroeid. Hengelaars, biljarters, volkstuinders, pijprokers, Carmiggeltlezers, toeschouwers bij bouwputten en sluizen, zo zag ik onze achterban.
Het liet me niet los vannacht. In mijn halfslaap zag ik mezelf een opruiende redevoering houden tot een menigte toegestroomde vrouwen. Minutenlang schalde de partijleuze krachtig door het RAI-complex. ‘DE TOEKOMST KAN WACHTEN!!! DE TOEKOMST KAN WACHTEN!!!’ Toen het enthousiasme uitzinnige vormen aan dreigde te nemen, kwam een veiligheidsfunctionaris mij waarschuwen dat er buiten nog tienduizenden stonden te dringen, die in mij de Verlosser zagen en ‘GEEF ONS RUST! GEEF ONS RUST!’ scandeerden.
Ik werd uitgeput wakker. Ik ga er eerst nog eens een nachtje of drie over slapen, me dunkt dat dat voorshands het beste is. Maar ik beloof, zodra het bestuur een initiatief overweegt om te dingen naar de gunst van die ettelijke miljoenen potentiële PAVOHOVAHA-stemmers die we praktisch in de schoot geworpen krijgen, versturen wij uiterlijk binnen vier werkdagen of anders voor 15 maart een gestencilde nieuwsbrief.
*** Zie categorieën (bij de links rechts)