Een krankzinnig bedrag, €55.000 voor het eerste vaatje Hollandse nieuwe, geveild in Scheveningen? 1220euro per visje? In IJmuiden gingen ze er ruimschoots overheen, met €89.000 voor het tweede vaatje!
De opbrengst van de Scheveningse haring komt ten goede aan het Fonds Psychische Gezondheid en dat lijkt me een bestemming waar alleen een gestoorde bezwaar tegen kan maken. Vervolgens moet het Fonds alleen nog bedisselen of het dat bedrag aanwendt voor massatherapie, met het gehele Nederlandse volk als patiënt, of dat ikzelf wordt aangewezen als hoofdbegunstigde.
Ben ik gek of zijn zij het? Soms voel ik me zo verpletterend anders – al te luide eenzaamheid, noemt de Tsjechische schrijver Hrabal dat. Vanuit het niets kan dat gevoel me overvallen. Ik schenk de koffie in, pak argeloos een flodder krant (laat het ditmaal nou toevallig Grote Broer het HD zijn) en zie op de voorpagina dat er 1.267.748stemmen zijn uitgebracht in de Baby van het Jaarverkiezing.
Eén miljoen tweehonderzevenenzestigduizend zevenhonderdachtenveertig.
Elisa (0) versloeg in de finaleronde (met de zg. K5, deverplichte onderdelen kraaien, krijsen, kirren, kakken, kwijlen, gevolgd door een improvisatie met de rammelaar en een photoshoot) haar grote rivaal Tom (0), toch ook bepaald geen loserstype: Tom en Elisa lieten niet minder dan 17.578 andere baby’s achter zich – 10% van het Nederlandse babydom streed mee om die titel.
Moet jij je daarom eenzaam voelen, zouden jullie nu troostend kunnen zeggen (overtollig mededogen en empathie lekkend uit al jullie porieën), 90% deed immers niet mee? En 90% van de ouders? Zo alleen ben je dan toch ook weer niet?
Maar ik ben nog niet klaar. Die overige 90% vertrouw ik ook niet. Verkiezingen, publieksprijzen, polls… er is nergens dekking meer, ze zijn overal, de behoefte is onverzadigbaar.
Vandaag deed de doorgaans tamelijk tamme Pers ook aan publieksactivatie. De lezers mogen kiezen uit een van de (volgens de laatste telling) 61 brandhaarden in de wereld en daar gaat oorlogsverslaggever Arnold Karskens dan heen. Dat zou Mali kunnen worden, in de vuurlinie tussen nomadische Toearegrebellen enerzijds en regeringsgetrouwe plaatselijke sedentaire boeren anderzijds, of wellicht prefereert het Nederlandse volk in zijn wijsheid Laos, waar Karskens zou worden blootgesteld aan ricochets en verdwaalde kogels afkomstig van de etnische groepering Hmong, die het opneemt tegen de communistische regering. Maar er is nog zoveel meer!
Wie zich geroepen voelt, kan vanaf vandaag zijn stem uitbrengenbij http://www.depers.nl/conflict. Endan hier nooit meer terugkomen. Oprotten, voorgoed! Ik moet daar streng in zijn. Desnoods blijf ik hier helemaal alleen achter.
.
Sabotage is eventueel ook een optie. Om De Pers en Karskens te jennen kan de brave 90 procent van de Nederlanders hem ook naar Baskenland (nr. 52) stemmen. In de laatste 20/30 jaar zijn daar – bij mijn beste weten – alleen aanslagen gepleegd op politie-agenten, Guardia Civilis en politici van de PSOE, de Partido Popular en de PNV. Voor een buitenlandse journalist of gewone burger is het daar net zo riskant als in Haarlem. Kan hij verslag doen van de Passeo langs de baai van San Sebastian en een potje pelota in Oyartzum.