Ga naar de inhoud

Groepsgevoel

Zelfs met de wreeftrap van Wesley Sneijder, het stiftje van Van der Vaart, het goalinstinct van Van Nistelrooij, de koelbloedigheid van Van der Sar, de schaar van Van Persie, de actieradius van Van Bronckhorst en de torso van Boulahrouz (dat levert gecombineerd toch al gauw een spelertje van 230 miljoen op) zou ik niet in dit Oranje thuishoren.

Ik zou niet goed gelegen hebben. In de groep, bedoel ik. Toen ik zelf nog een balletje trapte bij Onze Gezellen lag ik altijd wél goed in de groepen, maar ze doen nu van die rare dingen. Binnen de groep. Ik heb hetniet eens over dat kleffe handjeaaien met bankzitters na een wissel, of tot vervelens toe zo’n dankbaar opgestoken duim naar degene van wie je die ziekenhuisbal kreeg. Of dat gesol na afloop met zelfverwekte kinderen.

Er is meer. Wat deed Italië de das om? In DePers van 12 juni onthult Sneijder dat het vroeger vlak voor de wedstrijd zo stil was in de kleedkamer. Niemand zei wat, door de spanning. Niemand van de groep had tekst. Sneijder: “Toen hebben we met het hele elftal (cursivering RaDa-reda) een iPod met goede opzwepende bounces samengesteld waarin heel veel ritme zat.”

En bij het trainingskamp in Hoenderloo – Sneijder kan zich ‘het moment goed herinneren’ – was er een groepsbespreking geweest (met de groep, zonder bounces) en ze hadden een voor een hun ‘doelstelling’ voor het Euro 2008 uitgesproken. En wat bleek????????????????????????????????????????????????????????? “Iedereen was het erover eens: we moesten Europees kampioen worden.”

Verbluffend! Wat een groep!

(Ik juich morgen natuurlijk wel – alleen of in groepsverband- wanneer ze scoren, laat daar geen twijfel over bestaan; en onderstaande foto werd toegestuurd door onze speciale RaDa-correspondent in Bern)


3 reacties op “Groepsgevoel”

  1. leuke tulpen op bloemsdag.
    waar ben je bang voor marius?
    geef je over aan de groep..
    reach out and touch

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *