Een servicemedewerker is iemand die je à €0,25cent per minuut niet aan de lijn kunt krijgen terwijl je wordt gemarteld met muzak. Of iemand die (als je hem eindelijk aan de lijn hebt) jou aan het lijntje houdt. Die van toeten noch blazen weet. Die klanten afpoeiert of doorverbindt met … servicemedewerkers. Ach, we hebben ons er bij neergelegd, het woord ‘service’ heeft aan betekenis ingeboet.
Als één firma in Nederland zich inspant voor een verdere uitholling van het begrip is het wel KONE BV.
In februari deed de roltrap op Sloterdijk het niet meer. Niet erg, roltrappen geven er vaak de brui aan en er is ook een gewone trap naar het metroperron. Voor de defecte trap werd een hekje geplaatst. SERVICE! stond erop.
Dat wekt verwachtingen. Na een maand worden de hekjes steeds vaker uit ergernis omgetrapt door mensen die goed ter been zijn. Hierop wordt (bij wijze van service) een sticker aangebracht: ‘Deze installatie wordt gerepareerd en is daarom buiten dienst. Vanaf heden tot nader order. Onze excuses voor het ongemak.’
De maanden verstrijken. Wanneer er sarcastische verbeteringen op die sticker worden geklad (‘vanaf 1998’/’tot St. Juttemis’) krijgt het publiek prompt een nieuwe, schone sticker. Ze laten de omgeving niet verloederen.
Het is nu bijna juli. Af en toe zie ik op de kapotte roltrap een onverstoorbare schoonmaker, die zorgt dat de treden blijven blinken. Ze blinken zelfs meer dan ooit,het scheelt echt als reizigers zo’n trap niet meer gebruiken. En wat die schoonmakers heel goed doen, ook dat servicehek van KONE nemen ze af met een vochtig doekje. Dat moet nog langer mee.
.
Marius, je zult nog wat geduld moeten hebben. De roltrap bij metrostation Amstelveenseweg is al 10 maanden in onderhoud. Op het servicehek heb ik niet gelet. Cheers.
Service: het woord wordt heel vaak gebruikt als schaamlap. Ik heb iemand gekend die als Pavlov-reactie op de term Service! immer riep: Zure Vis! En dat niet sinds kort, maar al in de jaren veertig. Service is ALTIJD een PR-woord geweest voor: we komen er even niet uit maar laat ons als klant niet zitten alsjeblieft. Bij monopolisten als NS loop je dus altijd tegen zo’n bordje Service op, want monopolisten zijn nooit te ontwijken. Breek je ook nog je poten over en het antwoord is zelden sorry.
En dan nog wat, in dit verband: laatst wandelde ik van het Houtplein naar station Haarlem-Spaarnwoude; HAARLEM-IKEA, zeg maar. Weten jullie dat dat een muizenval is voor invaliden? Dat is niet onbelangrijk.
Als je in Haarlem woont en naar IKEA wilt en denkt daar met de trein te komen, dat je dan volkomen in de val loopt? TRAPPED and not AT ALL [Amusing}, in the most serious way (U2)!
Je kunt met geen mogelijkheid van het perron af komen met een scootmobiel of rolstoel: je zit gevangen tussen de snelweg en het spoor. Want er is een HUGE Bridge over de A50 heen: hoog, stijl en onneembaar voor rolstoelgebruikers. Geen lift te bekennen!
Ik altijd denken dat elk station invalidenvriendelijk is. No way (excuus aan het Ampzing-genootschap voor de anglicismen en leen-uitdrukkingen; maar ja, moet je ook maar niet zo dom zijn om purisme te gaan uitdragen. Domme Haarlemse denkfout: taal is NIET puristisch; taal is mengen! ALTIJD)
Moest even.
Arme Raarlemmers. In mijn stadje, 020, staat service voor ‘bereikbaarheid’. Op de site “Amsterdam Bereikbaar” kun je nalezen welke straten zijn afgesloten, opgebroken, afgebroken, opengelegd.
In mijn diensthuis Zaanstad liggen de verhoudingen nog weer anders. daarover later meer….
Tijdens mijn dagelijkse détour langs vele kranten skimde ik sinds eind vorige week berichten over de roltrappen op Sloterdijk (en de ringlijn). Niet in functie. Al lang niet ook. De gemeenteraad van Amsterdam heeft er inmiddels plenair over vergaderd en het probleem is nogal taai. Waarschijnlijk is het eind 2008 of begin 2009 opgelost omdat de raad het onaanvaardbaar heeft uitgesproken over deze gedurige persoonslogistieke oneffenheid. Het probleem schijnt te zijn dat de roltrappen te licht zijn en verzwaard moeten worden (volgens Het Parool). Dat vergt nogal wat denk- en doewerk.
@Kees: Ja, ze hebben nu een houten overkluizing over de hele roltrap gemaakt – hij is geheel aan het oog onttrokken. En het bordje van de firma KONE is weg.
Kone zet natuurlijk gaarne en voor niks een mooie kooiconstructie als blijkt dat er geen servicedienst moet komen, maar als er sprake is van een constructiefout. Als hun naam maar weg is op dat moment. Dat is pas echt Zure Vis!
Overigens heb ik inmiddels ook gelezen dat Tjeerd Herrema (wethouder te Amsterdam voor de Raarlemmers) erg geschrokken is van de hoeveelheid vandalisme die de Ringlijn belaagt.
Alles op de ringlijn kan worden stukgemaakt, en pubers houden van proefondervindelijk leren, dus met het techniekonderwijs zit het wel goed in Nederland: hoe meer je stuk maakt, hoe meer je leert, en hoe meer hoe leuker, want dat levert studiepunten op.
Over de Jan Gijzenkade gesproken: de laatste maanden heb ik ‘s avonds terug naar 020 (dank aan Dé Schulp voor deze aanduiding) behoorlijk wat te stellen met groepen Surinaamse en Marokkaanse jonkies die door de trein rennen, gillen en stoeien, terwijl ik de Stoïcijn probeer te wezen als ik mijn FD wil lezen. Ze reizen doorgaans op eersteklaskaartjes, maar worden ook wat onrustig als ze een conducteur verwachten. Allemaal hebben ze grote sporttassen met zich waarop het logo van de Roodbroek.
Deze jongens zijn dus Mokumse roodbroeken, lopen vanuit Ajax stage bij de arme man van het Nederlandse profvoetbal, wat doet denken aan Ruud Gullit. Die woonde in zijn Haarlemse tijd in Oud West. De Marokkaantjes onder deze roodbroeken stappen in Sloterdijk uit (Ambulancepersoneel met de dood bedreigd in Nieuw West), wonen dus in Nieuw West, Het Wilde Westen.
De Surinaampjes rijden door naar Centraal en zijn na vertrek van het Marokkaanse Roodbroekje heel wat rustiger. Zij gaan naar Bijlmer.
Ooit was ik getuige van een overwinning van Haarlem in de Kuip. F. werd verslagen met 8-1; IN EIGEN KUIP! dat waren mooie Raarlemse tijden.
En daarna kwam dan nog de wedstrijd tegen Spartak Moskou, die ik in de Kennemersporthal zag via satelliet. Inmiddels heb ik ook het boek van Iwan van Tol gelezen over deze wedstrijd, en oh, wat waren wij onwetend in die Kennemer sporthal.
Heb ooit Ruud Gullit in Haarlem zien fietsen met zijn toenmalige lief achterop. Oh wat was dat een romantisch beeld.
Was hij nog maar die jongen. Dan was er geen Estelle. Het zou hem goed doen.
Ik heb overigens ooit een leerling van school laten arresteren in de trein omdat hij twee conducteurs vechtend bezig hield. Het menneke was goed in karate en liet dat overtuigend zien toen conducteurs zijn kaartje wilden zien. Loyaliteitsconflict met duidelijke uitkomst. Ook dat heet leerlingenzorg. Dat was het nog ook, vrijdagmiddag 17.30, normaal gesproken is dat weekend.
En dan nog dit:
@Schulp: wanneer gaan wij die andere keer meemaken, over de service in Zaandam?