Zondagochtend elf uur. We slapen uit. De regen wast geduldig de ramen, Haarlem is nog stil. Dan klinkt vanuit de verte een gezoem, dat aanzwelt en aanhoudt.
“Kan dat het circuit zijn?”
Ik twijfel.
Er zijn dit weekend weliswaar races in Zandvoort en die duinstrook van zes kilometer overbruggen ze makkelijk…
“Het zou motorherrie kunnen zijn, op zich… Maar afgaande op de berichten in de pers, houd ik het toch op eregast Ton Hooijmaijers, die daar op de VIP-tribune luid zit te spinnen. Van buitengewone tevredenheid.”
**Knipsel uit de voorpagina van Grote Broer het HD (4-10).
*** Veel meer over RaDa’s knuffelgedeputeerde in de categorie Noord-Holland
zondagochtend 11.00 uur; uitslapen! En dan nog wel met aanzwellend gebrom!!! O, zoete zaligheid; ik mag blij zijn als ik (mijn rug) de 8.00 uur haal; we hebben een nieuw matras! Tegen die tijd heb ik al lang de krant uit met(godbeterehet) klassieke muziek! Zo slecht nog niet Jaspers!
Hoezo klassieke muziek op zondagochtend of opera-pietje in de namiddag bij een sigaar en een borrel? Gewoon op zondagochtend vroeg uit de veren en een beetje genieten van de teringherrie in de duinen. Het geluid van de races was zeker een blijmakende factor waarvoor dank Hooijmaijers (die zijn er overigens alleen doordeweeks), maar het is zoals jullie weten, ook nog eens burreluur in de duinen. Wat een feest! (ik las ergens in HD dat dat burlen het geluid maakt van een diepe lange boer die je meteen nadat je een fles cola snel hebt opgedronken langdurig laat. Ik heb dat bij wijze van proef gedaan en ‘lo and behold’ onmiddellijk kwam een delegatie aanvallige hindes aandraven.)