Sinds 1984 dus… Het was bekend dat het rommelde bij EKO. Twee weken gesloten op last van de beurstemeester, dat is geen reclame voor je zaak.
Zo rond 1990 kwam ik er een aantal jaren wekelijks op dinsdagavond – voor een uientaartje, een dagmaaltijd of de uitstekende couscous. De laatste tijd streek ik er alleen neer als het toevallig zo uitkwam. Toch schrok ik toen ik van de week de afgeplakte voorruit zag. Ik weet er het fijne niet van. Is het definitief einde verhaal?
.
Ik ben geen krantespeller zoals jij maar er vielen mij 2 berichten op; “het gaat slecht met het EKO restaurant”, groot artikel in het HD met wetenswaardigheden over het wel en wee. Daarna de sluiting door Bernt. Ik wist reeds; “dit is het einde”. (Overigens was ik er nooit klant; het ‘moeten en dwang’ uit mijn verleden (Hagal-Schagchelstraat) zit mij nog wel eens in de weg)
Via, via gehoord: de eigenaar werkte zo hard en veel, dat zijn vrouw het voor gezien hield en hij de laatste weken zelfs in de zaak sliep. Ondanks al dat geploeter heeft de sluiting hem de das omgedaan. Een ongeluk komt nooit alleen. Hij is nu waarschijnlijk dakloos. ‘T zal toch liggen aan die vroegere Ekomensen, die nu gewoon weer biefstuk eten met patat.