Ik zat gisteren sipjes mijn gekneusde vrijdagdedertiendeduim te masseren toen ik ineens bedacht dat ik een beproefd panacee binnen handbereik had.
‘Dit medicament ingenomen, en in het Geil van de maag vereenigt zijnde, is als een snellen Mercurius, of gezwinde Bode, die geene opklimmende Dampen laat gaan, zonder zich daarin te vermengen; het laat geen Vochten in de Aderen of Zenuwen vlieten, die het alle vergezelschapt, zelfs tot uittocht van alle Zweetgaten: het deelt zich krachtig mede en behoudende zijn kracht, als het door Waterloozing en Stoelgang wordt uitgedreven.’
In het overlevingspakket/koffertje dat de wethouder de nieuwe stadsdichteres na haar uitverkiezing overhandigde, zat onder meer een flesje Haarlemmerolie (Medicamentum Gratia Probatum). Op de gebruiksaanwijzing van de firma Tilly, uit 1734, staan verstuikingen nota bene als tweede genoemd, na ‘de benaauwde Band die men heeft op of om de maag’, maar vóór ‘pijn in de Lenden, geronne Bloed en blaauwe plekken, en alle die door zwaar Graveel Waterlek gaan (dat klinkt toch beter dan ‘incontinent’, RaDa-reda); allerlei Koorts; velerlei Maag-, Long- en Lever Quaal; benaauwde Borst en Hoest; inwendige Quetzing en Verzwering; Opsteiging der Moer* en de Mizerien die daardoor ontstaan, en bevorderd de Stonden, pijnlijk Wateren en Stoelgang; verbeterd alle Radicale Vochten en geeft het Aanzicht een gezonde Couleur, drijft Scheurbuik en Waterzucht uit; Engelsche Ziekte, Rijfkoek en Wormen.’
15 Droppelen om den anderen dag ingenomen’ en je hebt geen centje pijn meer. Ik opende het flesje en bracht een druppel aan op de duim. Een kwalijke, petrochemische lucht verspreidde zich door het huis.
Vanochtend stond ik op (dat was alvast meegenomen) en betastte de duim. De zwelling was ietsje geslonken. Het zou echter voorbarig zijn daar conclusies over de universele werkzaamheid van Haarlemmerolie aan te verbinden. Ik houd nog een slag om de arm. Het flesje blijft voorlopig op de plank staan (het spul blijft 50 jaar goed), want je weet maar nooit of je nog eens last krijgt van rijfkoek.
Rijfkoek?????? Ik kan recepten van reifkoek vinden, maar als lichamelijk ongemak blijft rijfkoek voor mij een mysterie.
* moer = baarmoeder
Alleen voor de zéér trouwe fans (ik kan iedereen begrijpen die er nou wel genoeg van heeft): gisteren zag ik in de etalage van Athenaeum Boekhandel onverwacht vlagvertoon!
Wij waren in ieder geval blij (voor haar) verrast hoewel we niet begrepen wat dat boekje (500) voor haar neus lag te liggen? We waren te lui voor onderzoek (nee…te koud, bovendien was het ‘s avonds!) Wellicht hebben we iets gemist?
@de wat oudere lezers van RaDA: Ga 30 jaar terug in de tijd en stel je voor dat je aan een boekverkoper van Athenaeum vraagt naar de titel ‘500 vlaaien en taartjes’…
@Cees: het is een privé-grapje van AB (Sylvia heeft een bakkersverleden); er had natuurlijk een stapel bundels moeten liggen, maar ‘Terug naar de apotheker’ was zo snel niet leverbaar.
Op ‘wrijfkoek’ kreeg ik het volgende gedicht:
komt ie
suites voor annemieke XIII -Yburg-
wij zijn de enigen
wrijfkoeken met een glimlach
boven op de berg
een gerookte zalm
zacht als een bocht in de rijn
mist in de verte
het wilde zwijn kreunt
en wordt kreunend verorberd
zon in een zucht wind
een glas voor een fles
in de verblindende zon
de dubbele prijs
een fles voor een glas
verwend voor de halve prijs
dicht bij de hemel
Welke andere letter kan er voor de ‘r’ wegvallen?
@schulp: Nee, niks wegevallen. Rijfkoek staat met een hoofdletter. Je zou denken dat een woord uit 1700 niet zomaar zoek kan zijn…
Korte mededeling van Algemeen Nut: portret van stadsdichter/huisdichteres in Volkskrant Magazine van heden.
@Kees: En voor wie er nog aan twijfelt of de huisdichteres het stadsdichterschap serieus neemt: bovenop de boekenstapel op de foto ligt ‘Langs Haarlemse Hofjes’!
Tja, dat bevestigt wel het oubollige beeld van Haarlem. Dat worden dus wéér 24 gedichten over het door mij afgeraden S-woord. Als nou het boek over 25 jaar Patronaat bovenop had gelegen, hadden we het op termijn tenminste nog over een antiquarisch interessant boek gehad. Of een biografie van Dolly Bellefleur…. Maar een derderangsboekje (recycling information without adding anything new) over hofjes: Nou-Poeh-Poeh zegt Bavo tussen negen en half tien.
Sjongejonge, dat is nog oppassen geblazen. Had ik geweten dat de stapel in beeld zou komen had ik wel de Historische Atlas van Haarlem bovenop gelegd. Of ‘Slopjes en poortjes in Haarlem’. Maar ja…
Nee hoor! Ik had die stapel op de foto helemaal niet goed bekeken; het was Marius’ bovenstaande stukje dat er de aandacht op vestigde; en die heeft waarschijnlijk eerder de stapel in zijn hoofd dan de stapel op de foto. Trek je er niks van aan! De dichter moet onverschrokken dichten wat de dichter dichten moet.
Gelukkig ligt ook prominent op die Volkskrantfoto de Verzamelde Gedichten van Herman de Coninck. Dat belooft wat.
@Rigo Reus: helemaal mee eens!