Ga naar de inhoud

Kremlin-achtig

Was het achteraf nou wel zo’n gelukkig idee om de onderzoekscommissie naar de IJslandse miljoenen te formeren uit Statenleden van Noord-Holland?

Bij zijn verweer kaatste Gedeputeerde Hooijmaijers de bal herhaaldelijk terug: “U bepaalt de zandbak waarin ik speel…” en “Ik neem aan dat u zéér tevreden bent, anders hadden we dat vast gehoord”. Frasen als ‘uw eigen Staten’ en ‘u als Staten’ lagen hem vóór in de mond en de verhoorcommissie moest zich allerlei jijbakken laten welgevallen.

Men kende elkaar al langer dan vandaag, merkte je aan alles. Voorzitter Joke Geldhof liet zich geenszins van haar apropos brengen, maar keek tijdens de doorzichtigste provocaties naar Ton als een moeder naar haar lastigste zoon wanneer die weer eens kattenkwaad heeft uitgehaald. Ach, we weten toch hoe hij is…

En Hooijmaijers had moeite zich te onderwerpen aan… nou ja, aan alles. Hij werd gehoord in zijn eigen Provinciehuis, waar hij de lakens pleegt uit te delen. Allerlei zaken die 364 dagen per jaar EVIDENT zijn – voor hem althans, en voor Ton is heel véél evident – moest hij nu ineens uitleggen.

Eén keer vergat hij dat de rollen waren omgedraaid. “Laat maar zien!” blufte hij toen werd gerefereerd aan een hem onwelgevallig document en toen was daar die vinger.

“Het wordt voor u gehaald”, zei Joke Geldhof fijntjes. Toen Hooijmaijers zijn lompheid inzag, nou ja, inzag dat zijn gebruikelijke dwingelandij zich in deze situatie tegen hem keerde, begon hij onsamenhangend te hakkelen over mensen die elkaar kennen, oude vrienden bijna, en dat nu, ineens… Hij was de kluts kwijt en vroeg stuntelig om een beetje begrip. Het fragment begint na 1:59.30 uur, voor wie het zelf wil zien.

Wie ook moeite had met zijn tijdelijke ondergeschiktheid was Commissaris van de Koningin Borghouts, die zich beklaagde over de ‘Kremlin-achtige’ sfeer waarin het onderzoek zich afspeelt. Het lijkt mij de kritiek van iemand die vergeten is hoe het is zelf kritiek te krijgen.

Hoewel de provincie NH sinds de slechtst georganiseerde reorganisatie ooit, mijn warme belangstelling heeft, beschik ik niet over inside information. Op het internetforum van grote Broer het HD stond gisteren echter deze reactie van ene Hildebrandt, iemand die kennelijk goed is ingevoerd. Wat er staat is niet mis.

‘Gisteren ging de commissie tot mijn verbazing ook in op het personeelsbeleid van de beleid. De commissie had blijkbaar dezelfde vragen als ik over de cultuur bij de provincie. De angstcultuur bij de provincie Noord-Holland die er voor zorgde dat de treasurer handelde zoals hij deed (het maken van een voorstel conform de eisen van Hooijmaijers en een seperate waarschuwing). Uit het antwoord van gedeputeerde Visser blijkt dat hij in zijn eerdere rol als oppositieleider wel degelijk opmerkingen had over de aansturing van de provinciale organisatie door zijn voorganger gedeputeerde Poelmann, de provinciesecretaris en de directeur Beleid. Na zijn aantreden is Visser als nieuwe gedeputeerde Personeel zich gaan conformeren aan het oude beleid. Op de vraag van de onderzoekscommissie wat de visie van Visser is over een ander en beter personeelsbeleid, moest Visser het antwoord schuldig blijven. Hij conformeert zich dus aan het feit dat er een angstcultuur is en personeel niet vrijuit kan spreken over / waarschuwen voor gebreken in de organisatie.’

Kijk nog even naar die tirannieke vinger van Hooijmaijers, of naar een willekeurige foto van H.C.J.L. Borghouts. De heren zijn er genadig afgekomen met de onverstoorbare Joke Geldhof, dunkt me. Het Kremlin huurde voor zo’n zitting minder empathische types in.

(Meer over dit onderwerp in de vorige twee RaDa-stukjes)

.

2 reacties op “Kremlin-achtig”

  1. Ik ben in alle provinciale staten! Opdoeken, weg met die uitvreters! De centrale overheid kan het veel beter in dit kleine landje en ook nog zonder opcenten. Dan is meteen de eerste kamer ook foetsie zoals in veel nette landen. Doe trouwens ook meteen maar de hoogheemraadschappen weg.

    Mooie serie Marius, chapeau!

  2. Klasse, deze samenvatting! Wat een werk; alles aanhoren en verwerken. Je moet dat gedaan heben toen wij in ons duinpannetje vanalles consumeerden: flesje prosecco, balletjes in tomatensaus, salade van eh…nou ja, wat een Turk er zoal in doet, en het bespieden van 12 herten, grazend in de naaste duinpan zich niet buwust van onze aanwezigheid. Bedankt. Maar voor mij toch even te overrompelend; ik raak hiervan niet ‘in alle staten’ maar word er stil van. Wat een mannetje! Hoewel ik mij bewust ben dat ik mij er te weinig in verdiep, heb ik de neiging om het met Carel eens te zijn wat dat opdoeken betreft. Verder houd ik mij maar bij ‘Marius, Klasse!’ (daar heb ik de spellingscontrole niet bij nodig)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *