Iedereen zit altijd maar verwoed in je privacy te poeren, lees je weleens, en het burgerservicenummer is straks gekoppeld aan het elektronisch patiëntendossier, je AH-bonuskaart, de OV-chip, de digitale vingerafdruk op je paspoort, de Douwe Egberts-koffiepunten en de schimmige opnames die ze van je maken in beveiligde parkeergarages. Zorgelijk, zorgelijk…
En dan krijg je ineens weer zo’n schattige brief van UPC, waardoor je denkt dat het allemaal zo’n vaart niet loopt. Dat iedereen op goed geluk wat aan zit te kloten.
Bij UPC willen ze met de toekomst meegaan en de afschrijvingen online zetten. (Niemand kan er tegen zijn: ‘Deze overstap van papier naar digitaal bespaart u papierwerk en administratie en het is beter voor het milieu.’)
Mijn provider doet er (met de complimenten van Ruben Uppelschoten, directeur Billing & Collection) een papieren kaartje bij, dat ik ingevuld terug moet sturen naar Lelystad: ‘Vul hier duidelijk uw e-mailadres in voor Mijn Factuur Online.’
Dus tienduizenden UPC-lijders gaan nu, op van de zenuwen, met onvaste hand, tongetje uit de mond, hun emailadres met balpunt op hun kaartje kriebelen. En in Lelystad komen die kaartjes op een berg te liggen en dan gaat een lid van het Factuur Online Team (of als de nood aan de man komt, Ruben Uppelschoten in eigen persoon) ze ontcijferen en invoeren in het Grote Boze UPC-systeem en…
Je zou als onwetende buitenstaander denken dat het eenvoudiger kon (‘Stuur een duidelijk getypt mailtje naar factuurmorgenonline@upc.nl’of zoiets.)
Maar ik steek er mijn hand niet voor in het vuur. Ik weet niets van Billing. En Ik denk weleens vaker ten onrechte dat iets eenvoudig is. Vanmiddag waagde ik me in de zandvallei in de Jansstraat. Er stond een gezinsverpakking stenen van de Firma Bricks and More. Die gaan de stratenmakers daar straks leggen, dacht ik instemmend, en dan kan iedereen er weer door.
Dat komt helemaal goed, hier, dat gaat ze lukken.Tot ik de gebruiksaanwijzing eens nader bekeek.
Oei… Complicaties, daar heb je het al!
Meer hoef je als in de stratenmakerij of metselarij werkzame opperman (m/v) eigenlijk niet te weten. Te vrezen valt dat de arme bouwsloof (m/v) die dit* niet weet ook niet kan lezen…
*Als men gaat opperen is de beste manier om 3 pallets met stenen tegelijk open te maken en de stenen door elkaar van de pallets af te rapen en op de steenkruiwagen te laden. Er kan namenlijk per pallet iets kleurverschil in de stenen zitten, en als men dan pallet voor pallet opmaakt is de kans heel groot dat men in de muur verschillende “vlakken” ziet (stukken muur met ieder een verschillende tint) [bron: Dick den Ouden Metsel-, voeg- en tegelwerk]
Is ook makkelijk voor de relschoppers onder ons.
Dan heeft de politie weer extra mankracht nodig om na te gaan welke actievoerder van welke stapel de stenen heeft gegooid..
Ik denk dat het een win-win situatie creert, bij de recherche geen gedwongen ontslagen, en de relschopper nog meer in het verborgene…