Het schrijnende contrast tussen de zompigheid van het Haagse stelsel en de granieten fundamenten van de Haarlemse gemeentepolitiek werd aan het begin van het nieuwe seizoen meteen overduidelijk geillustreerd.
Bij hullie: een Zeeuwse premier die met de Vlamingen worstelt maar amper bovenblijft, omdat hij de gevoelens wil respecteren van iedere Zeeuw bij wie sinds de Eerste Elisabethvloed van 1404 de vaatwasser is overstroomd. En als zijn Zeeuwse partijgenoot Ad Koppejan dan in de Kamer het woord wil voeren over de ontpoldering van de Hedwigepolder is die in de ogen van de oppositie per definitie SUSPECT. Belangenverstrengeling, huilen ze in koor, de jakhalzen! En zo moddert het daar maar door.
Nee, voor onkreukbaarheid moet je toch echt hier bij ons zijn. In Haarlem. Bij de PvdA. Om wel te zijn, bij raadslid Jeroen Fritz. Uit de Barteljorisstraat.
Die verhuist bij debatten over de Brinkmannpassage van de vergaderzaal naar de publieke tribune. Te dicht bij zijn bed, dit onderwerp, vindt hij. Eventuele besluiten over het complex (je moet met alles rekening houden!) zouden hem in de persoonlijke levenssfeer kunnen raken. En sta dan maar eens in voor je eigen… voor je eigen.
En dus zit Jeroen daar op de publieke tribune – tijdelijk tussen de gewone, ongekozen mensen, zich onthoudend van iedere discussie en besluitvorming. Hij kan met hetzelfde gemak naar huis gaan om te stofzuigen of even de plantjes water te geven in de Barteljorisstraat, maar Fritz verkiest een zichtbaar principiële opstelling.
Politici bij een zweem van belangenverstrengeling op de publieke tribune. Kijk, zo doen wij dat hier! Daar kunnen volksvertegenwoordigers in de rest van het land een voorbeeld aan nemen!
.
Dit kan met recht een gebaar vóór de bxc3xbchne genoemd worden.
De plantjes hadden al water. 🙂
Maar het is overal in het land de gewoonte om, wanneer je als raadslid rechtstreeks belang hebt bij een onderwerp, niet deel te nemen aan de vergadering en op de tribune plaats te nemen. De plannen kunnen mogelijk sloop van mijn woning betekenen, dus dan zou het raar zijn daar zelf over mee te stemmen.
Lijkt me niks mis mee, daarbij, wie gaat er nou stofzuigen en planten water geven als de woning toch niet blijft staan, dat is pas onzinnige tijdsbesteding
Gewoonte, gewoonte! Roken of drinken zijn ook gewoontes en die kunnen, als je een beetje je best doet, heel goed worden doorbroken Jeroen! Als je in je woning wil blijven omdat je er lekker zit, dan stem je gewoon tegen de sloop en als je sowieso iets anders wil, nou dan stem je voor. Wie appelen vaart die appelen eet zouk zeggen; niks mis mee! Dacht je dat die luitjes in deelraad A’dam Zuid-Oost hun belangen allemaal zorgvuldig ontstrengeld houden als er wat subsidie loskomt? Nou dan!
Is er eens een politicus die het spel zuiver wil spelen krijgt hij het verwijt dat hij niet voor zijn eigen belang opkomt….
Jeroen, goed keuze!
Ik ben het eens met Dirk Jan. De schijn van belangenverstrengeling moet vermeden worden, en dat ze het in Amsterdam Zuid Oost anders doen betekent nog niet dat wij dat in Haarlem ook maar moeten doen. Goede keuze dus van Jeroen!
Misschien mankeert het mij aan wereldwijs cynisme, maar ik ga er – tot het tegendeel bewezen is – immer vanuit dat volksvertegenwoordigers integer zijn. En voor noodgevallen is er altijd nog de door elk raadslid afgelegde eed of belofte bij de installatie. Je weet wel, geen last of ruggespraak en handelen naar eer en geweten. Voor mij komt Jeroens geste daarom enigszins parmantig angstig over. Anders gezegd: ik kan me niet voorstellen dat inzake een majeure kwestie als de toekomst van het Brinkmann-complex een tien of elf koppen tellende PvdA-fractie zich in haar overwegingen zou laten leiden door iets futiels als het huurappartementje van Fritz.
Een onsje meer honi soit qui mal y pense (vrij vertaald: fuck you) jegens het verontrustend grote aantal kiezers dat politici als zakkenvullers ziet, lijkt me wel gewenst.