Ga naar de inhoud

Smile maintenance

‘Smile maintenance’ – ik kwam de term tegen in Inherent Vice, een lastig leesbare, maar amusante detective van Thomas Pynchon, die zich afspeelt in de dichte marihuanasmog van post-Manson Los Angeles. Daaruit doemen dan sekteleden, groupies, dealers, corrupte smerissen, lang doodgewaande popidolen en allerwazigste en -zweverigste hippies op:

‘Excuse me,’ wondered Xandra, who’d been staring at Denis, ‘is that a slice of pizza on your hat?’
‘Oh wow, thanks man, I’ve been looking all over for that…’

Het meisje dat naar Smile Maintenance moest, liep in een of ander esoterisch centrum voor ‘de hele mens’; ik stelde me daarom een cursus voor waar rijke Amerikanen onder leiding van een smileguru hun glimlach perfectioneren. Koude start, symmetrie, fine-tuning van startsnelheid, stralingsintensiteit en aantal getoonde voortanden. Zelfs al ben je een natuurtalent, aan je glimlach moet je blijven werken.

Misschien ook iets voor Haarlem en ‘Weg met het chagrijn’? Het offensief van burgemeester Schneiders zakt in, als ik Richard mag geloven. Moeten we her en der in de stad bijeenkomsten organiseren waar stadgenoten die het lachen is vergaan de grondbeginselen opnieuw krijgen bijgebracht en wekelijks samen oefenen? Glimlachonderhoud??

En als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks: ‘smile maintenance’ in de zin van ‘handhaving’. Dat er stadslachwachten patrouilleren en de ergste druiloren van de straat halen.

Dus de geest waaide weer heel wat af. Tot Google me een teleurstelling bracht: ‘smile maintenance’ blijkt niets anders te zijn dan wat een Amerikaanse tandarts doet: gebitszorg.

.

.

4 reacties op “Smile maintenance”

  1. Nou je het daar toch over hebt, Richard, is het nou Franxc3xa7ois Boulanger of Boulangé?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *