Ga naar de inhoud

Klein beginnen

Gastlog Suzanne Groot

(in dank aanvaard, ook al heeft de vaste redactie de laatste dagen weer schrijfkriebels)

Deze donkere koude dagen voor de Kerst geven tijd om te reflecteren over ons lot. Klimaattop, Afghanistan, Irak, Pakistan, pensioenperikelen, familievetes en ga zo maar door. Het lijkt wel alsof er een soort verzadiging is opgetreden, of de menukaart te vol staat.

Ik loop langzaam achter de rest van de meute door de Grote Houtstraat. Ik moet naar het Kruidvat. Beeeeeeeeeh! Als een schaap laat ik mij meevoeren in de massa. Kerstinkopen doen. ‘Een lekker luchie’, hoor ik achter mij. Een meisje zegt: “Jij mag dan Den Haag wel een kutstad vinden maar je bent er niet geboren, dus mag je dat niet zeggen, klootzak! IK ben geboruh in De Haag dus IK mag WEL zeggen dat ik het een kutstad vind, heb je dat!”

Even later arm in arm zie ik ze lopen. Het zijn kennelijk vrienden….

Allemaal norse gezichten en IK EERST mentaliteit. Ik word met de grote regelmaat gewoon omver gelopen. Dit belooft een somber stukje te worden lieve mensen… Er lijkt helemaal niet gereflecteerd te worden als ik zo om mij heen kijk. Bij mij op school hadden we de afsluiting voor de Kerst. Ik vroeg eenieder in de klas wat de wensen waren voor het nieuwe jaar en wel in het Nederlands (ik geef inburgeringsles).

En toen kreeg mijn hart ineens een klap.

Mijn cursisten werden helemaal week en verdrietig. We willen zo graag dat de mensen een beetje liever tegen elkaar zijn. Dat ze meer voor elkaar klaarstaan. Dat er geen oorlog meer is in mijn land. Dat ik hoop op enig moment mijn familie weer te zien. Dat we moeten bidden in welke vorm dan ook voor de vrede. Dat we met de buren het eten moeten delen. Ze gooien een prachtige hoofddoek om mijn hoofd heen. Met een kus erop. En Kerstkaartjes geschreven in gebrekkig Nederlands.

Ik vertel dat er ook zoiets bestaat als een Ramadan in het Christelijke geloof. En dat vinden ze geweldig! Dat wisten ze helemaal niet! Ze zijn er ondersteboven van en zeggen mij dat alle God hetzelfde is, dat het helemaal niet uitmaakt. Heb Uw naaste lief, zeggen ze mij. Begin klein!

En daar zat hem het rake punt. Als we wereldvrede ambiëren, waar ik overigens niet helemaal van overtuigd ben, dan is de enige mogelijkheid te beginnen op heel kleine schaal. Want als dat al niet lukt, hoe moet het dan op grotere schaal. Dan heeft dat toch geen enkele zeggingskracht…

Geef mensen voorrang, ook al hebben ze dat niet. Maak kennis met de buren en vraag of je iets voor ze kunt doen. Lach en geef mensen complimenten, dan gaan ze zich beter voelen en krijgen ze meer zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen leidt tot grotere prestaties op welk vlak dan ook. Open Uw hart! Ga eropuit om te kijken naar al het moois wat deze samenleving te bieden heeft!

Omarm het leven! Als U de kraan openzet, dan komt er water uit! Warm en koud! Hoera! Er is vloerverwarming! En daar kunt U ‘s morgens op de blote voetjes aangenaam op lopen! Hoera! Samen eten met de buren! De Marokkaanse keuken is GEWELDIG!!!  De Turkse ook! En om over de Afghaanse nog maar niet te spreken!

Je haren wassen met veel schuim! Yeah! De poes aaien lekker zacht! Wandelen in de sneeuw en dan thuis een enorme zoemmm voelen in je lijf! Yeah! Wat zie je er goed uit! Hoe is het met je en dan niet iets negatiefs willen horen om jezelf wat beter te voelen! Yeah! De koelkast opendoen en zien dat er eten in zit! Hahaaaa! Een 4-seizoenendekbed. Ooooh! Praatje met de buren en vragen of hij of zij nog een boodschapje nodig heeft.Want je bent toch onderweg!

Lekker moralistisch, maar ik tel ZO erg mijn zegeningen, dat mijn hartje het bijna niet aankan zeg ik U….

Klein beginnen. En merk dat U meer energie hebt dan ooit. Sinds lange tijd….

9 reacties op “Klein beginnen”

  1. Marius! Zó erg heb je nog nooit verlof genomen. Ben ik héél cynisch en kerstongevoelig als ik vraag of dit een persiflage is?

  2. Zo telt ieder zijn éigen zegeningen (mooi!). De spreuk schrijft niet voor om andermans zegeningen te tellen. Hoewel die er ook zijn: mensen die jou je zegeningen gaan vertellen (predikers). Tenslotte heb je er ook die anderen smeken wat hun eigen zegeningen zijn (volgelingen). Vermoeiend, zo’n religie.

  3. Ach Bies, je weet ook wel dat dit géén persiflage is. Suzanne Groot is volgens mij geen alter ego van M.; Never. Of vergis ik me nu heel erg?

  4. @Bies: Nee, geen persiflage (daar zou ik Suzannes naam niet voor misbruiken) en als je het niks vindt, gewoon nog één nachtje slapen en dan word je weer door mij bediend. De gastlogs stuiten wel eens vaker op weerstand (in dit geval was die voorspelbaar), maar ik stel ze hoe dan ook op prijs.

  5. Ach jeetje, het was weer allemaal heel goed en aardig bedoeld. Ik ga maar weer gauw doen waar ik goed in ben, Bach spelen…

  6. @Suzanne: op pag. 150 van Vrij Nederland, samenvatting van een artikel met tips van filosofen en psychologen: ‘Wie Oud en Nieuw níét aangrijpt voor reflectie, blijft zijn fouten herhalen. Het uitspreken van goede voornemens is de perfecte manier om de weg vrij te maken naar meer liefde, betere seks en leuker werk.’ Je bent in goed gezelschap!

  7. @Suzanne, Bach speel je prachtig maar je gastcolumn is ook mooi! Ik kijk uit naar de kerstkoffie morgen.

  8. @Suzanne; het mooie van jouw reacties en stukjes vind ik de ongekunselde oprechtheid. De laatste jaren heb ik wat gereisd en ervaarde dat zeer arme mensen meer trots en levensvreugde kennen dan wij in al onze luxe; niks norse gezichten! Jouw observatie deed mij aan die bijzondere momenten terugdenken. Fijne Kerst!

  9. Nou, goed gezelschap … . Ik heb het afgelopen jaar ook gelezen dat je je je (jawel, correct, driemaal je) goede voornemens veel beter kunt voornemen in de lente omdat de weersomstandigheden dan beter meewerken om ze zich te laten verwerkelijken. Dat kwam voort uit psychologisch onderzoek.

    Trouwens: pagina 150 … die journalisten maar klagen over teruglopende advertentieinkomsten. Pagina 150, … is dat niet wat veel voor een weekblad, ok, een dubbelnummer. Ik weet ineens weer waarom ik dat soort bladen al jaren niet meer koop. Je leest echt geen boek meer tijdens de kerst.

    Pag. 150 …, dat is nou niet bepaald een coverstory, toch? Dat is kerstpakkettenhoutwol.

    Al die behoorlijk nette mannen met behoorlijk nette banen in die schaars weinige en zeer volle treinen met die identieke dozen en manden – O, jij van ING, jij van TomTom, jij van …. Zitplaats extra in gebruik voor het kerstpakket! Wat een treurnis: een doos houtwol met produkten uit afgekeurde en teruggeroepen partijen. Allemaal voor de Voedselbank en de vuilcontainer!

    Aanstekelijk stukje overigens van Suzanne. Laat ik mijn eigen voornemens vast formuleren, en dan definitief uitvoeren tegen mei. Mooi idee. Ga ik het doen? Tja. Ik hoop het.

    Of je onder psychologen & filosofen met hun tips in goed gezelschap bent, weet ik zo net nog niet. Is Laura Dekker goed af met al die oplettendheid van Jeugdzorg? Het is treurig: Nee, ze moet even wachten met zeilen, dat vind ik ook. Die kinderrechter is niet gek. Maar zo’n voogd die dat dan begeleidt is verschrikkelijk, als ik opa en oma Dekker goed versta.

    Hoe zit het met de zorgplicht op school van dat meissie? Retelastige puber en nog lastiger vader.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *