Je ziet een enig scootertje staan van Handhaving. Goh, zou de gemeente die bij Bart Smit kopen, denk je vertederd en tegelijk raak je bevangen door een vaag onbehagen. Het zal toch niet bruut worden wegbezuinigd?
Wie de Haarlemse politiek een beetje volgt, voelt zich als een zesjarig kind dat weet dat zijn ouders op kousenvoeten door het huis sluipen om zoveel mogelijk servies te vergaren, dat ze straks krijsend van woede naar elkaars hoofd zullen smijten.
24 miljoen moet er bezuinigd/’omgebogen’ worden, maar bezoekjes aan de websites van de politieke partijen wekken voorlopig de indruk dat men de kool en de geit spaart, en de wolf bovendien.
Niet dat je niks wijzer wordt van zo’n bezoekje. Zo weet ik nu, met dank aan de PvdA, wat ‘doetuinen’ zijn. ‘Laat Doetuinen Groeien’, heet een recente motie en na mijn verlezing (hoe kweek je doet-uinen, is de doet-uin eetbaar, is hij gewoon bij een uincentrum verkrijgbaar?) gooide ik er een googletje tegenaan.
Doetuinen lijken een bij uitstek Haarlems fenomeen (wordt Carel hier op zijn wenken bediend of niet?). Er is een gelijknamige Stichting. In de rest van het land heten doetuinen nog steeds volkstuinen, maar wie weet staat het volk hier in Haarlem sinds de opkomst van het populisme in een kwade reuk, of dient de nieuwe term om verwarring te voorkomen met ‘laat-tuinen’ (waar je gewoon op je krent kunt zitten in plaats van rusteloos in de grond te wroeten of de bladluis te bestrijden).
De geestelijke moeder van de PvdA-motie, oud-TV-presentatrice Marceline Schopman (van o.a. Groen en Eigen Huis en Tuin) is doordrongen van de ideologische voordelen van massaal doetuinieren en attendeert ons tevens op plannen voor speciale Grootouder-kind-tuintjes, om de de dubbele generatiekloof te overbruggen.
Graag zou ik het onderwerp hier samen met Marceline helemaal uitspitten, maar helaas, het is tijd om te kappen.
Het is een takkenherrie op de RaDa-reda. Ik woon namelijk in een doestraat, waar altijd wel iemand aan het power-schuren, cirkelzagen of voegenbikken is. Op werkdagen en in het weekend. Zo ook nu. Dáár zouden ze in onze gemeentedoeraad eens een motie tegen moeten indienen!
.
Als iemand zich geroepen voelt om in mijn achterdoetuin te komen werken……
Volgens mij ben je wel wat weken van de straat! De koffie en een boterham zijn op mijn rekening…
Als je ideologisch wilt tuinieren, moet je juist zo MIN mogelijk doen in de tuin. De heg en de schutting teruggeven aan de natuur, onkruid vrij laten woekeren en dieren de kans geven om iets te eten te vinden tussen je onafgekrabde mossen en welig tierende struiken. In veel gevallen zal het bovendien een stuk prettiger ogen dan de geschoffelde, bemeubelde en betegelde truttigheid op de vierkante meter.
Struinend op de doetuinenwebsite kwam ik het lemma ‘poelbroektuinen’ tegen. Ik weet niet precies wat het is of hoe je dat doet, want mijn vrouw vindt dat ik beter niet verdacht-opwindende sites moet bezoeken. Maar all with all klinkt het wel tamelijk smerig; bijna als doebroektoetuinen.