Tweedeling: je hebt mensen die de neiging hebben eenvoudige dingen ingewikkeld te maken; en hun tegenpolen, die al te simpele oplossingen aandragen voor complexe vraagstukken (hetzij al te simpele oplossingen voor simpele vraagstukken).
Wie van ons niet tot een van beide categorieën behoort, is een moderne Salomon of Socrates en mag zijn vinger opsteken. Oversimplificateurs en nodeloze complicateurs, je zou ze moeten kunnen kruisen, denk ik weleens.
Van de week besefte ik dat er nog een derde categorie moet bestaan. Dat kwam zo: ik stond NS-gedwongen een tijdje op het nieuwe busstation. Alle perrons lopen daar nu evenwijdig en daartussenin zijn ruimtes uitgespaard voor de bussen, die inparkeren met hun neus naar de voorgevel van het NS-station toe.
De eerste bus kwam langzaam aanrijden, zwenkte onze kant op en zei (als ik het goed heb verstaan): "GWWWRRRRIIIIIIK!!!" Een wielvelg had de nieuwe perronrand geschampt. Een volgende bus werd gelukkig schadevrij de sleuf ingemanoeuvreerd, maar vlak daarna was het weer mis / raak, nu met zo'n lange, tweeledige bus. "KRWAAAIINNNWK!!!"
De chauffeurs droegen een Connexxion-uniform en leken mij behoedzaam te rijden. Ik mat de ruimte tussen de perronranden: drie forse stappen, meer was het niet. En nu pieker ik al een paar dagen over die derde categorie. De categorie waartoe die ontwerpers behoren.
Die kregen een groot, leeg plein tot hun beschikking en ze wisten hoe breed een bus is (dat lijkt me een redelijke aanname, toch?). Het wil er bij mij (ik geef toe, ontwerper van nul stationspleinen) niet in dat ze klakkeloos 30 cm bij de busbreedte hebben opgeteld om de inrijbreedte tussen twee perrons te bepalen.
Of dat ze, de vele randvoorwaarden, wensen en uitgangspunten voor de herinrichting in acht nemend, na talloze diepzinnige afwegingen en duizelingwekkende, voor de leek ondoorgrondelijke berekeningen tot de onontkoombare slotsom kwamen dat in het optimaal haalbare busstation helaas amper ruimte zou overblijven voor de (het zij zo) … bussen.
Caregorie drie: stupide mensen? Of is dat te kort door de bocht?
.
Je was niet op het nieuwe busstation van Amsterdam Sloterdijk neem ik aan?
Daar hebben ze alle hoeken zo gemaakt, dat de stoep daar zo laag is, dat de bus er probleemloos overheen kan banjeren. Een stukje verder is het dan weer hoger, zodat je echt ziet dat het een stoep is en niet meer voor de bus bedoeld.
De bussen hebben al veel schade gereden.Er ontbreken nu stukjes van de onderkant vd uitstapdeuren! En; de halte die gemaakt is precies bij de grote bocht die de bussen moeten maken om het perron op te rijden, als daar een bus staat kunnen ze de bocht niet nemen….hahahahaha! Je verzint het niet…..
In een interview met Joost Swarte over zijn werkzaamheden met de Toneelschuur, las ik dat hij, toen hij bezig was met tekenen, schetsen, passen en meten, dat hij toen een afspraak maakte met een vervoersbedrijf om ‘hun slechtste chaufeur, met hun grootste truck te sturen’ om de boel een beetje veilig, realistisch in beeld te krijgen. Eerst proberen – en slagen, en daarna pas uitvoeren. En zo geschiede.
@RigoReus Dat is DE manier. Waarom zijn de chauffeurs niet gevraagd er hun visie op te geven? Nu zie je ze totaal gefrustreerd het perron oprijden.Enfin er is zoveel ruimte over nu…jammer hoor.
En het stukje Jansweg tussen station en Parklaan is ook echt helemaal niet een beetje te smal.
@Suzanne:
> Waarom zijn de chauffeurs niet gevraagd er hun visie op te geven?
Ik denk dat stomweg niemand in de Connexxionmanagementkleilagen ooit op dat idee is gekomen.
Maar zeker is dat nooit iemand ooit op het idee gekomen is om even ouderwets met een groot vel ruitjespapier het hele plein op schaal te tekenen en kartonnen bussen te knippen, zodat je direct kunt zien waar het mis gaat en wat je er aan kunt doen. Was hooguit een paar uurtjes werk geweest lijkt mij.
@Planeten Paultje: en voor nóg wat meer ruimte zie deze oude ansicht:
http://wilikditwel.web-log.nl/wilikditwel/2007/10/groeten_uit_haa.html