Ga naar de inhoud

Man van weinig woorden

Ik slenterde langs een mooi, schemerig laantje in Driehuis; een man wandelde mij tegemoet met twee middelgrote honden* aan van die lange afrolbare riemen. Zodra ze dichtbij waren, joegen de beesten op mij af. Ik hield van schrik de pas in.

De man riep niet ‘Ze doen niks, hoor!’

Een van de honden deed niks, de andere beet in mijn bovenbeen. Ik voelde pijn. De man verkortte schielijk de lijnen, en vervoegde zich bij mij, geflankeerd door zijn honden.

Nu ontspon zich de volgende mono-/dialoog.

Ik (ontdaan, maar zonder stemverheffing): “Uw hond heeft mij gebeten.”
De man: “…………………………………..”
Ik: “Mijn broek is nog heel, zo te zien. Maar ik ben gebeten. Hier, boven mijn knie. Ik voelde het echt.”
De man (een keurige man): “Ja…uh………..”
Ik: “Ik geloof niet dat het aan mij ligt, ik heb ze niet geprovoceerd. Ik stond gewoon stil.”
De man (een keurige, bedremmelde man): “Nee………………………….. nee.”
Ik: “Nou ja, de schade lijkt mee te vallen, maar misschien is dit toch het goede moment om met de opvoeding van die beesten te beginnen. Wat dacht u?
De keurige man zonder tekst: “………………………………”
Ik gaf het op. “Nou, leuk u even gesproken te hebben.”
De man mompelde iets onverstaanbaars, de honden keken mij na zonder te blaffen.

                                                  De schade van tand 1 en tand  2

* P.S. Nee, het waren geen Chinese naakthonden.

15 reacties op “Man van weinig woorden”

  1. Volgens mij is het nep en heb je een ongeschoren varkenspoot bij de slager gehaald.

  2. Mijn hondenfobie (een straatje om bij het zien van mij tegemoet komende honden) is toch niet geheel ongegrond.

  3. @Suzanne: Vrees niet, in mijn broek zaten echt geen gaten. En ik hou het in de gaten.
    @Carel: Hé, het zijn wel mijn benen, hxc3xa8, en ik ben aan ze gehecht – al zou was dat anders geweest als die honden hun zin hadden gekregen.
    @Margo: Zullen we het dan maar eens proberen of ze voor mij ook werken, die sociale media? Ik ben benieuwd.

  4. Hoe zullen we dat vormgeven: knippen na de line : Nu ontspon zich de volgende mono-/dialoog.

    xc3x81ls een soort klifhanger, zodat de FB-ers nieuwsgierig worden en dan van mij het commentaar: lees dit op het weblog van Marius en ………….die …………
    Geef me even een stukje van je ambitie, woeste noodzaak van je weblog, waarom moeten Haarlemmers en daarbuiten jouw log lezen. Huiswerkje.

  5. Dat zal je leren, gewoon maar wat te slenteren over een mooi, schemerig laantje in Driehuis…

  6. Wat een stuk geteisem!! Heeft u een iets nader signalement? Waren het van die zwart-wit gevlekte jachthonden? Daar heb ik het niet op. Die bijten inderdaad soms zo maar.

  7. @Brammetje: Uh… zwart-wit gevlekte jachthonden, daar leken ze verdacht veel op!

  8. Marius (RaDa-reda)

    @Margo: er lijkt me niks mis met de oude:
    ‘Kleinsteedse amuses, klinische observaties, ijle impressies, onwrikbare vooroordelen, columnini, af en toe een tirade met voorbedachten rade – doorgaans losjes verbonden met de mooie stad Haarlem.’

  9. Zal ik het samen vatten voor de FB-ers met gewoon, maar toch vreemd proza, wel verbonden aan de mooie stad van Haarlem? Een snel medium wel, dus.Je wordt verrast, denk ik, maar dit wordt een eenzijdige, kortstondige actie, van FB naar jouw blog, snap je.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *