april 2011

Nog niet geheel compos mentis: net terug uit de Haarlemse binnenstad waar Koninginnedag momenteel zijn laatste stuiptrekkingen vertoont. Meer dan een foto-impressie zit er derhalve niet in. We begonnen tamelijk laat en sloom aan de dag, wars van mensengewoel, handelswaar en basgebonk. Voorbij de kermis, in de Anegang, vonden we een kleine enclave van ingetogenheid rond deze harpist. Als Vodafone nog eens om een idee voor een reclamecampagne verlegen zit…… Lees verder »Burgemegaster

Ja, gut, ik sta daar dan toch wat besmuikt, bij de ‘hagepreek’/ Arondéus- /Thomas von der Dunklezing op het Vlooienveld, geestelijk voorbereid op veel prefab-verontwaardiging en het penetrante aroma van sleetse linksigheid. En lichamelijk niet voorbereid op de avondkilte – een heupflaconnetje vieux zou goed van pas zijn gekomen. Na een kwartier wegsneaken en op tijd zijn voor de aftrap van Real-Barcelona, het kan nog. Maar hé, de verplichte preambules… Lees verder »Hagepreek

Weer eens wat anders dan ordinair steigerdoek met een bedrijfslogo of een advertentie: de voegenbikkers maken hun mensonterende herrie vanachter een afbeelding van de gevel die ze reinigen. Deze foto maakte ik aan de Burgwal, op een geruisloze paasmiddag. De lantaarn steekt door een gat in het doek naar buiten; en de huisnummers kloppen, handig voor de postbode.  Een toekomstvisioen: zo komt het er straks uit te zien. Nu nog… Lees verder »Toekomstbeeld

De AH-caissière in Station Utrecht bood de huisdichteres een bosje gele tulpen aan. Ze aanvaardde het in dank, waar weinig van overbleef toen ze buiten de opdruk op de cellofaanwikkel zag. GEGARANDEERD ZEVEN DAGEN MOOI. Dat de Nedertulp geen wildbloem is, beseften we al eerder, maar hiermee was zijn status definitief gedegradeerd tot die van de wokspatel, de barbecue-aanmaakblokjes en alle andere artikelen in het assortiment. Gegarandeerd onkreukbaar, hittebestendig, fireproof,… Lees verder »Zeven dagen mooi

Wat is natuur nog in dit land, dacht ik, geeft die arme schapen toch een ordentelijke sokkenbreiende herder, dacht ik, en twee gemotiveerde chinese naakthonden bordercollies, in de beste traditie, jezus, ze hoeden die beesten immers al 8000 jaar zonder hulp van zonnepanelen? Van Australië tot IJsland (met Drenthe ertussenin), dus waarom moet het hier in de Kennemerduinen dan weer zo nodig anders? Reactionaire denksels, op sommige dagen moeilijker te… Lees verder »Gedachtenstroom

Over welgevormde zadels die gezonde, warme betrekkingen onderhouden met dito billen publiceerde het RaDa al eens een fraaie fotoreeks; en er kwam een vervolg over zieke sado-zadels en hun masochistische berijders. De redactie beschouwde de serie daarmee als voltooid; maar gisteren zag ik in het rek bij een chiropractor een exemplaar dat in zo’n deplorabele staat verkeerde dat ik het als P.S.-je toevoeg: ontveld, zonder een spoor van schuimrubber en… Lees verder »Sado-zadels

De auto van het Waardetransport stond zo strak tegen de gevel van de Rabobank geparkeerd dat er nog geen creditcard tussen gepast zou hebben. Toen ik de Nassaulaan op stapte om te passeren, zag ik het opschrift. SECURITY SINDS 1859. Security? In 1859? De struikrover is zo oud als de geldbuidel, maar wat moet ik me voorstellen bij ‘security’? Een man met knots en hellebaard? Een grimmige veldwachter? Een gepensioneerde… Lees verder »Security in de oudheid

71o in de Tweede Wereldoorlog in kampen gestorven Joodse Haarlemmers krijgen een tijdelijk monument. Het permanente laat veel te lang op zich wachten, wat Willemien Spook tot een mooi, aansprekend initiatief bracht. Ik schrijf je naam. Op 3 en 4 mei kan iedereen die langskomt in het Noord-Hollands Archief één naam van een Joods oorlogsslachtoffer bijschrijven op stroken papier van tien meter lang. In de woorden van de organisatie: Als… Lees verder »Tijdelijk monument