Ga naar de inhoud

Security in de oudheid

De auto van het Waardetransport stond zo strak tegen de gevel van de Rabobank geparkeerd dat er nog geen creditcard tussen gepast zou hebben. Toen ik de Nassaulaan op stapte om te passeren, zag ik het opschrift.

SECURITY SINDS 1859.

Security? In 1859?

De struikrover is zo oud als de geldbuidel, maar wat moet ik me voorstellen bij ‘security’? Een man met knots en hellebaard? Een grimmige veldwachter? Een gepensioneerde zoeaaf die in de Lage Landen van een rustige oude dag genoot door mee te varen op de trekschuit?

In de auto zaten twee vlezige mannen. Ze pasten er maar net in samen. Ik wilde een foto maken van het opschrift ten behoeve van de RaDa-lezers en mimede een vriendelijk verzoek door het kogelvrije glas. Vier vlezige wangen schudden synchroon van nee. Wat ik ook gevraagd zou hebben, het antwoord zou ‘nee’ geweest zijn – ‘nee op alles’, als securityman anno 2011 moet je niet aanpappen met het publiek. En hoe het zit met die firma weet ik ook nog niet. Is het een familiebedrijf? www.brinks.nl vermeldt helaas niets noemenswaardigs over de historie.

Dan maar een foto van een plek in het centrum waar al sinds 1859 (nou ja, zo lang ik me kan heugen) dezelfde oneigentijdse/tijdloze oerhollandse horeca-onderneming zat. En nu biologische burgers to go! Iemand een idee?

Ga maar niet googelen, het is Jetties. (Nog niet open.)

 

2 reacties op “Security in de oudheid”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *