Zonaal denken, in het OV is het met de strippenkaart een tweede natuur geworden, maar op het strand ben ik nog lang niet zo ver.
Vandaag wandelde ik bij Zandvoort. Het ging erg goed tot drie meter rechts van mij, bij de vloedlijn, een man in een wetsuit stond, die met een tuigje en een aantal slap op de grond liggende koorden verbonden was met een kleurige baal poly-iets-amide vier meter links van mij, die hij tot grote hoogte wilde doen stijgen zodra ik was gepasseerd. Oh nee, niet…
Toen ik mijn rechterbeen hief om er overheen te stappen, vond hij het moment gekomen om die koorden strak te rukken en het was dat ik terugdeinsde, anders had ik mijn neus in het zand teruggevonden als carpaccio.
“U bent wel èrg belangrijk,” constateerde ik quasi-neutraal.
“Officiële kaaaajjt-zone, hè?” kaatste hij terug, op de hatelijke toon van een motoragent die net een scootmobiel van de linkerrijstrook van de A2 heeft gehaald waarvan de bestuurder nog tegensputtert ook. Hij was op zijn eigen territorium en niemand kon het hem kwalijk nemen dat uitgerekend hij die ene ignoramus trof die geen weet had van de ligging van de internationaal erkende kite-zones.
Ik herinnerde me vaag een plan van de gemeente Bloemendaal om het strand in zones te verdelen. Aan welke gevaren was ik al allemaal ontsnapt vandaag? Welke zones had ik argeloos doorkruist? In de officixeble familiezone konden ze straffeloos poepluiers in je gezicht slingeren, in de jongerenzone afgekeurde GHB. En in verte lag het naaktstrand. Oudere, hongerig kijkende mannen van satékleurig slobbervlees zouden zich zodra ik hun rechtmatige zone betrad…
Ik besloot geen risico te nemen en een strandtent op te zoeken. Het werd verder een volmaakte dag.
P.S. Ik vrees trouwens dat ik lijd aan een ernstige vorm van icoonblindheid. Het duurde even voor ik dit snapte: in Zandvoort wordt de zeilzone (= kite-zone?) aangegeven als linksonder. Tussen Parnassia en Bloemendaal heb je een ‘vliegergebied’, wat hetzelfde zou kunnen zijn als een kite-zone. Daar staat niets over een zwemverbod.
