Wat zou je liever zijn, kuddedier of solitair, is zo’n ma-wo-vrij of di-do-za-dilemma. Maar vanochtend had ik geen moeite om te kiezen. Na drie dagen excursie in een metropool met 45 leerlingen in mijn kielzog en gisteren een dagvullende teambuilding, kreeg ik ineens een lege dag in de schoot geworpen doordat er een afspraak verviel. Een schitterende nazomerdag bovendien. Rond het middaguur slenterde ik langs Haarlems terrassen op zoek naar… Lees verder »Pleintje erbij?
Liever geen condoleances enz. als reactie op dit stukje. Ik plaats het hier als persoonlijke herinnering en omdat het een aantal aspecten van het donorschap aanstipt waarbij ik nooit had stilgestaan. De artsen van het VU Medisch Centrum hadden ons geen enkele illusie gelaten: de hersenbeschadigingen die mijn broer (55 jaar) had opgelopen waren dusdanig ernstig dat er niets meer voor hem kon worden gedaan. Hij had epilepsie en viel… Lees verder »Dood doet leven
Die jongens van CERN houden zelf nog een paar slagen om de arm, maar ergens in mij is kennelijk al een geheime stemming gehouden over de validiteit van de relativiteitstheorie en het overtreden van de maximumsnelheid door die superneutrino’s. Nee, kijk eens naar dat hoofd, die ziet er niet bepaald snugger uit, dacht ik ineens toen ik vandaag de zoveelste foto van Einstein zag. Dat had ik vorige week nooit… Lees verder »Neutrinodummy
Mijn schreden zijn wankelmoedig momenteel en dat kan nog wel even zo blijven, al hoop ik van niet. Naar de oorzaak hoef ik niet te raden: drie weken geleden stierf mijn broer. Daar wil ik het hier nu verder niet over hebben (binnenkort zal ik een wat langer stuk plaatsen over zijn einde), het gaat me nu om de manier waarop mijn verdriet zich uit. In vermoeidheid en prikkelbaarheid natuurlijk… Lees verder »Zo vroeg al?
Laten we het – op Prinsjesdag – eens over 500 euro hebben. Afgelopen zaterdag hadden we een geslaagd straatfeest hier in de straat (waar anders?). Prettige organisatie, goede opkomst, gemoedelijke sfeer. Meer wijnig dan bierig. Iedereen had gekokkereld en vanuit de voordeur een specialiteit van het huis naar de lange tafels in de partytenten gedragen: verantwoorde, smakelijke gerechten en ook over de garnering was nagedacht. Zo zijn wij. De operazangeres… Lees verder »Op de grote hoop
Dit was de laatste snik van het Oude RaDa: Op deze plek zullen voorlopig geen nieuwe stukjes meer verschijnen. Het RaDa herrijst op www.dagklad.nl. Ik hoop jullie daar over xe9xe9n klik terug te zien. Naschrift: het lijkt me gepast deze pagina maar zo te laten, ter nagedachtenis aan de prutsers van WEBLOG.NL. en hun vervloekte migratie – hun eigen Unvollendete, want negen maanden na het startschot gaven ze toe dat ze… Lees verder »Doorstart
De afgelopen weken liep ik logloos door stad en land. Het was even wennen voor het geconditioneerde brein, dat onder normale omstandigheden openstaat voor alle RaDa-waardige indrukken. In de duinen kwam ik deze neergestorte parachutist tegen in het weekend van de zwaar teleurstellende Fokker Centennial Luchtshow. Gefundenes Fressen, nu mosterd na de maaltijd. Even kijken of Windows Live Writer ook andere lettertypes maakt, je bent under construction of niet. Mmmm…toch… Lees verder »Foto-experiment
Als dit op het Grote Boze Wereldwijde Web verschijnt, betekent dat dat het RaDa op deze plek een doorstart gaat maken. Na vier weken tandenknarsen over de migratieflop bij web(-)log.nl met of zonder streepje vond ik het welletjes. Tijd om afscheid te nemen van Coen en zijn kornuiten en hier te sleutelen aan RaDa 2.0, met alle onwennigheden, kinderziektes en tijdelijke beperkingen van dien. Hopelijk nemen de lezers die net… Lees verder »Terug?