Dit is het slotdeel van een drieluikje dat hier begon en hier verder ging.
Nee, de donkere Brugse Zot was op, zeiden ze in de strandtent waar wij onze wandeling afsloten. Laatste dag van het seizoen, hè. Mag het anders ook een Grimbergen Dubbel wezen?
We hadden er vrede mee en hun friet was gelukkig even knisperig als in april, toen ze het nog helemaal zagen zitten met de zomer van 2011. We zaten nog te smikkelen toen het begon te spetteren. “Zo, jullie besluiten het seizoen in stijl”, olijkte ik tegen de serveerster toen de spetters steeds meer spatsies kregen en de complete Noordzee door de hoosbui aan het oog werd onttrokken of (wie zal het zeggen?) door de stormvlagen tegen de ramen werd gestuwd. Het was nat buiten, zoveel stond vast.
Huiskamervraag (jullie zitten toch nog in de decodeermodus als het goed is): weet iemand welke strandtent het was?
Maar hiermee waren de elementen nog niet aan het eind van hun repertoire. Het was tenslotte een dag met een gouden randje. En een oranje randje, en laten we violet en indigo niet vergeten.
P.S. Het enige minpuntje van de dag was dat ik niet op de naam van het gestrande schip kon komen dat in de jaren zestig voor onze kust lag. Grand Canyon? Nee, dat was de Torrey Canyon en die verging bij Cornwall. De Sirtaki, zat ook in mijn hoofd – iets Grieksigs. Net vond ik de beelden terug op Youtube, pas 23 keer bekeken. De Santa Kyriaki was het, en als je de beelden ziet snap je waarom veel vaders het een uitstapje met hun kinderen waard vonden.
Strandtent Thalassa, mijn vriend. Zit ‘s avonds altijd vol met Zandvoorters die genieten van de verse vis die de keuken ze voorschotelt.
(Ik dacht even aan de Wan Chun. Was ook zo’n gestrand type).
Weet na het lezen van dit drieluik pas goed waarom ik erbij had moeten zijn.
Misselijk hoor, mij steeds achteraf lekker maken.
Wij waren gisteren even op de Mariëtta, de min of meer gestrande hotelcoaster aan het Zuider Buiten Spaarne. Of Zuider Buitenspaarne. Of Zuiderbuitenspaarne. Hebben wij gelukkig ook nog iets meegemaakt dit weekeind.
@ Willemien Leuk, en hoe is het met de schipper van de Mariëtta, Rene van Boekel?
http://www.leukerhaarlem.nl/ideeen/jeugdherberg_aan_het_spaarne#comments
Fascinerend! Die man met die alpino kan mijn vader zijn, met mijn oudste zus als kleuter aan zijn hand. Ze zijn daar geweest, er is ook een foto van.
Wat een prachtige vondsten en dito foto’s. Jij bent toch wel de Martin Bril van duin & strand, Marius, met je oog voor het kleine & onnozele. Hoewel ik denk dat die roze met mosselen begroeide boei door weinigen over het hoofd gezien zou zijn.
Ik heb zelden zo genoten van een strandtochtje!!! Alles is even prachtig, de grote en kleine ontdekkingen, raadsels, natuurverschijnselen, reïncarnaties, orakels, wederwaardigheden, de tekst én de foto’s. Marius RaDa je moet absoluut blijven als onze maandelijkse (liever wekelijkse) wandelverslaggever!!!!!! Ook voor de thuisblijvers. Maar de volgende keer wil ik meeeeee. Wanneer mogen de leukste onder ons weer?