Haarlemmerolie is hier thuis gezakt naar plaats twee in de panaceetoptien! Een paar weken geleden zag ik op de Botermarkt een oude bekende, die op de rommelmarkt een kraampje had. Ik maakte een praatje, snuffelde uit beleefdheid wat tussen zijn negotie en toen ik per ongeluk iets te lang had gesnuffeld, moest ik wel wat kopen ook. Uit die vervloekte beleefdheid.
Zo kocht ik 
voor €7 een verzegeld flesje Eau de Mélisse des Carmes Boyer, zoals sedert 1709 vervaardigd door de ongeschoeide Carmelieten der rue de Vaurigard. In 1791 kapten ze met die kloosterorde en richtten (al dan niet barrevoets?) een eigen vennootschap op voor de productie van hun preparaat.
Zo staat het althans op de vergeelde Nederlandstalige bijsluiter van de firma Bipharma, Looiersgracht 25 A’dam, die als wikkel om het flesje zat.
Er wordt hoog opgegeven van de veelzijdigheid van het middel: heilzaam bij pijnlijke en gestoorde spijsvertering, duizeligheid, flauwte, bezwijming, stilstand van de bloedsomloop, vermoeidheid, verdoofdheid, griep, zeeziekte, dysenterie, kolieken, versuffing, of na een slag, val of sterke emotie.
Dat flesje stond al een paar dagen te staan, toen ik toevallig werd geplaagd door een van bovenstaande. Ik pulkte aan het lakzegel. En afijn, een pulker die eenmaal begint met pulken… Jullie weten hoe dat gaat.
Het spul rook fris, ik smeerde een druppeltje op mijn neus en die werd prompt zwart. Nee, serieus, ik kikkerde op, de bodem van het ranke flesje is inmiddels in zicht. We gebruiken het te pas maar nooit te onpas, dat kan niet bij een panacee. Bij een dipje even deppen/snuiven/wrijven/druppelen/slikken en je bent weer het m/v-tje!
De enige teleurstelling: het Eau blijkt ook nog in de vrije handel verkrijgbaar, zonder dat er één blote voet aan te pas komt. Nu met 10% korting!
Voor m’n soms pijnlijke en steeds weer terugkerende rijfkoek hou ik het voorlopig toch nog maar even bij onze vertrouwde Haarlemmerolie.
Weblog.nl is er na vier maanden nog niet in geslaagd het oude RaDa in oude glorie te herstellen. Voor wie niet weet waar Harrie naar verwijst, hier een link naar de verminkte versie van mijn rijfkoek-column (en oei, ik zie dat ik het grapje over een zwarte duim dat ik destijds maakte, hier recycle.): http://raarlemsdagklad.weblog.nl/2009/03/12/raadkoek/
Eau des Carmes! Eindelijk vind ik er iets over ???? Ik kreeg het als kind tegen buikpijn en nervositeit ( ook valeriaan). Mijn moeder was groot fan van het Homeopatisch ziekenhuis in Utrecht en van een homep.huisarts.
Het was voor mij uitermate geschikt had men besloten daar ik een kind was met een “zwak gestel”, het zal je maar gebeuren. Bij buikpijn een paar druppels op een suikerklontje en langzaam laten smelten in de mond.
Nu ik het flesje weer zie…ruik ik de eau des Carmes weer!
Erg leuk! Groet Ini Grolle