Bert van Marwijk op Financiën en Cultuur, Pieter Heiliegers de nieuwe bondscoach? Het was het eerste wat bij me opkwam toen ik hoorde dat de VVD-wethouder gisteren was afgetreden, voorafgaand aan de raadsvergadering over Stadskantoor de Zijlpoort.
De Verzamelde Kritische Raarlemmers: “Verder nog wat? Of was dat het voor vandaag?”
Mmmwah… Het voelt eerder als een anti-climax dan als gerechtigheid, opstappen vóór het debat. Een zoenoffer (dat het college buiten schot houdt), zoiets, al sluit ik niet uit dat Heiliegers individueel tot zijn beslissing is gekomen.
‘De andere partijen betoonden hun respect dat Heiliegers was opgestapt,’ lees ik in het HD. Daar staat niet dat ze hem zielsgraag hadden willen houden en het betreurden dat zijn geweten hem niet toestond te blijven.
Of iemand zijn opstappen een groot gemis vindt voor de Haarlemse politiek waag ik te betwijfelen. Vriendelijke, bescheiden man, hij moet nog even wennen, groeien in zijn rol, dacht je aanvankelijk als je hem in functie zag. Bij Cultuur dacht je, hier is hij niet in zijn element, hopelijk gaan de Financiën hem beter af – maar het omgekeerde gold evenzeer. ‘Aangeschoten wild’? Ja, met dien verstande dat het wild zichzelf in de voet had geschoten door een baan te aanvaarden waar hij maar geen plezier in kon krijgen.
Hij was de witste van de ‘vijf witte mannen’, aan wie ik steeds vaker denk. De kwalificatie is van Hilde van der Molen (SP) bij de installatie van het nieuwe college, twee jaar geleden. Ik heb er destijds de spot mee gedreven (zie Bleekgezicht spreekt), maar inmiddels geef ik haar gelijk. Ik mis in de huidige club brille, narrigheid, elan, lef, monomanie, peper in de reet. Is Jolanda Prinsen toevallig lid van de VVD?
LId van een partij ben ik nog nooit geweest behalve van de vishal en de anwb en arti et amicitiae dat vind ik genoeg. Maar mocht dat de Haarlemse Cultuur dienen dan ben ik wel zo’n opportunist dat ik lid van mijn moeders partij zou worden. Mijn vader stemde cpn en later psp. Zijn vader was een rooie rakker. Haar vader een heer van stand.
Lekker setje dus. Als er gestemd moest worden werd het akelig stil in huis. ‘Wil je nog thee’ was alles wat er werd gesproken. Een kind van het midden in de politiek?
Kweenie hoor Hebben we er daar al niet genoeg van? Fel, gemeen en doortrapt, alsmede koppig en van mijn gelijk overtuigd, ben ik echter wel degelijk. Wie draagt mij voor?
Lekkere foto van jou Jolanda! Wanneer gaan we nou eens wandelen in de Waterleidingduinen, hertjes kijken? Of wacht je tot het Eco-viaduct er ligt? Die bejaardendancing is allang ter ziele hoor!