Oudejaarsdag: een dag van inventariseren (wat ging er verloren en wat kwam ervoor in de plaats?) en vandaliseren. Het kwam voor mij samen in het boek dat ik momenteel met veel plezier lees, The Deadman’s Pedal van de Schotse schrijver Alan Warner. De hoofdpersoon, Simon Crimmons, is in 1973 bijna zestien. Hij heeft net in een telefooncel zijn eerste afspraak met een meisje gemaakt en staat op het punt naar… Lees verder »Inventariseren en vandaliseren
Misschien moeten ze speciaal mij hebben, maar dit plaatje twittert dezer dagen regelmatig langs. Goed bedoeld, ongetwijfeld. Begrijp me goed, ook ik ben tegen. Net als de meeste nuchtere mensen ben ik niet van zins morgen een brandweerman, agent of ambulancebroeder gewelddadig te bejegenen. En zeker niet zinloos, dat heeft geen zin. Maar ja, wat gebeurt er met sommige nuchtere mensen als je er een sloot bier in gooit, de… Lees verder »Hulpverleners
Als je de mensheid kunt indelen in bewaarders en opruimers, hoor ik zonder meer bij de tweede categorie. Ik ben niet van de volgepropte laatjes, mottige knuffels, uitpuilende knipselmappen, prullaria, vergeelde en verbruinde albums, belastingaangiftes uit de tijd van Jelle Zijlstra en beschimmelde harde schijven. Zo deed ik twintig jaar geleden mijn LP-verzameling kordaat de deur uit, zonder al te veel hartzeer. Passé, weg ermee, leve de CD! In het… Lees verder »Plaatjes draaien
Culinair ben ik nooit zo’n kerststreber geweest. Gelukkig wordt de kerstkooklast meestal eerlijk over de familie verdeeld, zodat ik niet als solokok zes gangen hoef te verzorgen. Als ik vanmiddag de au bain marie tot een goed einde breng en de pudding niet schift of klontert of aankoekt en ik niet de schaal uit mijn tengels laat vallen of morgen achterlaat in een NS-bagagerek, blijft de kerststress voor mij ook… Lees verder »Kweepeer
Eerst even de slechtste conversatie ooit, zoals gisteren hier thuis gevoerd. Ik rommelde zwijgend wat in een rommella en de huisdichteres (koptelefoontje op, paperassen sorterend) zei:”Wat zei je?” “Niets”, zei ik. Zo, dat was ‘m. Beckettesque, toch? De stemming was trouwens opperbest, ik had kweeperen gekocht, waarover misschien later meer, en je moet het belang van verbale communicatie ook niet overdrijven. Van woordkunstenaars naar zandkunstenaars. Ik wil jullie attenderen op mijn goede… Lees verder »Zandkunstenares
Haarlemse kerken mogen graag een stoelendans doen, dat schreef ik al eens eerder, en vooral de pas de deux van de Bakenessertoren en de Bavotoren blijft fascineren. Als je te voet de kronkels van het Spaarne volgt, moet je steeds drie keer nadenken hoe het kan dat de dichtstbijverwachte verder weg staat dan die andere. B&B spelen onder een hoedje en telkens weer leggen ze je in de luren, hoe… Lees verder »Bakenessertoren gezocht
Jan Nieuwenburg in lompen en metalen – de Haarlemse wethouder wil twee kringloopwinkels opzetten teneinde mensen van Paswerk emplooi te kunnen bieden. Om de nieuwkomers een ‘kontje’ te geven, stelt de Wethouder van Economie een onorthodoxe maatregel voor: ‘zijn’ winkels krijgen het monopolie op de inzameling van huisraad en textiel. Concurrentie is leuk, maar je moet er geen last van hebben. Rataplan, de Bijna Gratis Markt en andere spelers in… Lees verder »Geen Paswerk
1. Als jongetje had scheren iets magisch voor me. Het was een ritueel voor ingewijden, waaraan je pas mocht meedoen na het doorstaan van een voor mij geheim gehouden initiatie. Met ontzag bestudeerde ik mijn vader, die het scheren grondig en systematisch aanpakte. Zijn mysterieuste attribuut was het blokje aluin, waarmee hij bloedende wondjes aanstipte. 2. Een bekentenis: in de 45 jaar dat ik me scheer, heb ik me nog… Lees verder »Meesterbarbier
Wegwerpartikelen waren mij bekend, maar weggeeflijsten? Goudkleurige, kitscherige afdankertjes, overgebleven nadat een schilderij vakkundig van een nieuwe lijst was voorzien? Ik zag ze vandaag in de ruime, sfeervolle werkplaats van Frans de Roo aan de Koudenhorn, waar ik met de huisdichteres op goed geluk binnenliep. Frans stelt zulke lijsten beschikbaar aan kunstenaars. In de linkerspiegel een glimp van de restaurateur/lijstenmaker en hieronder zijn visitekaartje – nou ja, een naambord gemaakt… Lees verder »Weggeeflijsten
Het was vandaag een kraakheldere dag en pas dan zie je het resultaat van de jarenlange campagne van Muggenmeester Schneiders om de Haarlemse coffeeshops hun blazoen op te laten poetsen. Clean up your act, was sinds zijn aantreden de boodschap: onze coffeeshops hebben nu keurmerken en gedragscodes (alleen suikervrije wiet, fair trade hash, stropdas verplicht binnen en 8% gezinskorting voor gemeenteambtenaren en raadsleden). En, ook belangrijk, ze moeten elke week… Lees verder »Cleane coffeeshops