Ik bestel niet elke dag een tweedehands boek bij een antiquariaat in Pingjum, maar ik moet zeggen dat ik tamelijk geschokt was toen ik zag hoe ze daar de verzendkosten drukken. Misschien tot morgen, het dagboek (2003-2006) van Leo Vroman telt 696 pagina’s en past niet door de brievenbus. Daar schijn je extra voor te moeten betalen. Tenzij… je er 2×348 pagina’s van maakt. Kwestie van even vakkundig de rug… Lees verder »Rare knakkers
Vandaag maakte ik mijn debuut als axievoerder, agitator en volksmenner. In het Ramplaankwartier wordt geprotesteerd tegen het verdwijnen van het Scharrelbosje. Staande op een wankele zeepkist, sprak ik daar de volgende redevoering uit. (Trouwe RaDa-lezers herkennen ouwe RaDa-thema’s.) Ik ben columnist en u weet wat een columnist is: een wijsneus, een betweter, altijd op zoek naar vijanden en doelwitten. Zo richt ik sinds lang mijn pijlen op de WIPKIP –… Lees verder »Scharrelbosje
Ooit plaatste ik hier een foto en de lezers mochten raden wat/waar het was. Geen Kunst heette dat stukje en het antwoord (vrijwel ogenblikkelijk geraden) was een marmerplaat bij Swaalf. De firma reageerde zelf ook, met de welkome aanvulling dat het rose marmer afkomstig was uit Vila Vicosa, in Portugal. Ik loop regelmatig over de Korte Verspronckweg. ‘Mijn steen’ staat er nog, maar deze week werd hij aan het oog… Lees verder »The stones remain
Juist ja, natuurlijk bestaat het, een overzicht van beroemde slotzinnen. Hier staan er honderd, uit de Angelsaksische literatuur. Ik zou nooit naar zo’n lijst gezocht hebben als ik gisteren niet een zin was tegengekomen die ik mooier vind naarmate ik er langer op sabbel. Hij stond in een kinderboek. Van Marjolijn Hof. Ik kreeg De regels van drie van haar omdat we bevriend zijn en ik sinds een paar jaar… Lees verder »Beste slotzin
We losvoeten wat door de stad en het leven heen, beste Raarlemmers, en komen van alles tegen waarover de RaDa-reda zich de afgelopen dagen heeft verwonderd. Onverwachte apparaten, bijvoorbeeld. Aan de Jansweg viel mijn oog op deze wervende tekst: SPROEIBALLEN VOOR NATVILTEN. Textiele werkvormen was nooit mijn favoriete vak en dit was zo’n winkel waar ik als principieel hobbyloze niks te zoeken heb, maar… De vriendelijke mensen van Meervilt konden… Lees verder »Fotodumpen
Lingeriezaak Jolie verkoopt geen beha’s meer – berichtje in de Haarlems Weekblad in dezelfde week als Angelina’s ontboezeming in de New York Times. De zaak in de Anegang gaat dicht. Waarmee de RaDa-reda na één Schotse week terug in Haarlem is. Haarlemser dan ooit! Ga maar na: onze Haarlemste Haarlemse staat sinds gisteren op een voetstuk op het Stationplein. Vanmiddag wordt de bronzen Kenau van Graziella Curreli officieel onthuld. Bronsgieterij… Lees verder »Onthullingen
Zaterdag moesten we tweeënhalf uur overbruggen tussen het consult in The Dumfries Royal Infirmary en de trein naar Glasgow. Ergens iets eten, daar waren we wel aan toe. We liepen met onze rugzakken door het centrum. Kebabpizzafishandchipstakeawaykebabpizzafishandchipstakeawaykebabpizzafishandchips. Zelfs een eenvoudig bar meal was teveel gevraagd. We vervloekten het uniforme aanbod – vatten het persoonlijk op. Het bestond niet dat de Schotten als ras overleefden op een dieet van junkfood. Er… Lees verder »Burns redt
We waren een weekje in Schotland. Beetje bijkomen en stukjes van de Annandale Way lopen, ten noorden van een gebied waaraan we goede herinneringen bewaren, the Solway Firth. Op de eerste dag werd de huisdichteres wakker met een bloeddoorlopen oog. Vuiltje? Gesprongen adertje? Nou ja, zonnebril op en er ‘t beste van hopen. De tweede dag kon dat oog nog steeds niks velen en het traande. De apotheek in Annan… Lees verder »Druppelen
De Fransen- het zal níet zo zijn – hebben een prachtige uitdrukking voor een vrouw die niet voldoet aan de gangbare schoonheidsidealen, maar die wél dat je ne sais quoi heeft dat mannenharten sneller doet slaan. Une belle laide. Een lelijke schoonheid. Oversized neus, hoektanden zonder richtingsgevoel, zwikkende benen, slordig opgemaakt en toch komen de mannen op haar af als vliegen op een ouderwetse Vaponastrip. Une belle laide, dat denk… Lees verder »Lelijke Schoonheid
Tussen Sloterdijk en CS hield de treins stil. Dodenherdenking, meldde de intercom, alleen drong dat niet door tot de belendende eerste klas, waar een groot Spaanssprekend gezelschap zijn luidruchtige vrolijkheid 2 minuten onverminderd voortzette. Ook de buitenlandse toeristen in mijn coupé babbelden onbekommerd door en zullen het hunne gedacht hebben van de norse Hollanders. Om 20.20 uur vertrok mijn aansluitende trein. We waren net voorbij Amstel toen via de intercom… Lees verder »NS-boete