Dat Grote, nee Dikke… uh, Compacte Broer het HD me een primeur afsnoept is zeker niet de eerste keer in acht jaar. Alleen, nu het mijn eigenste eega betreft, lijdt mijn ego daar toch enigszins onder.
Het kwam voor mij heus niet als een verrassing, laat daar geen enkel misverstand over bestaan: de huisdichteres komt met een nieuwe bundel, de neerslag van haar vierjarige periode als stadsdichteres. Niet over het Spaarne!
Met officiële stadsgedichten (‘op bestelling’ van de gemeente geschreven), officieuze (n.a.v. actualiteit of plechtigheid) en daarnaast de ‘bijvangst’, gedichten over Haarlem, Haarlemmer, Haarlemst (de stad en zijn bewoners). Een vierde categorie gaat over de wrijving tussen een rol ‘in de schijnwerpers’ en het veilige, lichtschuwe bestaan vóór haar ambtstermijn.
Omdat de portemonnee hier thuis ook moet roken, toog ik vanmiddag naar de Kennemer Boekhandel met een affiche.
PR is oorlog, dat bleek eens te meer.
Toen ik binnenkwam, worstelden Rob en zijn vrouw net met een log bouwpakket dat de belangstelling voor de nieuwe Dan Brown moet aanwakkeren. INFERNO. Rob was ietwat uit zijn hum. “Dat dumpen ze allemaal ongevraagd in je winkel”, foeterde hij. “Kijk, het aftellen is begonnen!”
Er was een kalender meegeleverd. Nog 14 dagen tot Inferno verscheen – in het kader van de campagne werd hij geacht elke dag een blaadje af te scheuren. Schuchter bracht ik mijn eigen affiche ter sprake. Daar stond Rob gelukkig minder sceptisch tegenover.
P.S. De presentatie van Niet over het Spaarne! is op zaterdag 18 mei in het NH-Archief. Aanvang 17 uur. Zie ook hier.