Hoe ga ik hier nou weer respectvol mee om? In Grote Broer het HD van 27 juni staat een artkel over College Hageveld, dat sinds kort, dankzij een gift van een particuliere stichting, veertig hoogbegaafden speciaal bedient. Ik heb in dezen de schijn bij voorbaat tegen me. In mijn standaardwerk Klein Woordenboek van het Nederlands Onderwijs vind ik bij het lemma ‘hoogbegaafde’ de volgende omschrijving: ‘Hoogbegaafde: leerling uit de betere… Lees verder »VIA
Tik ‘chess set’ in bij ‘Google afbeeldingen’ en je scherm vult zich met curiosa. Heeft Staunton dan voor niets geleefd vraag je je af – of eigenlijk Nathaniel Cook, de ontwerper van de door de Britse schaker gepromote stukken. Cooks ontwerp werd in 1849 geregistreerd volgens de Ornamental Designs Act; spoedig werden Staunton-stukken algemeen gebruikt bij officiële toernooien en ze zijn tot op de dag van vandaag in gebruik, in… Lees verder »Schaken in slomo.
Zouden jullie ‘m wat geven? Dit is geen gewetensvraag – zo van, vinden jullie het leuk als straatartiesten zich verkleden als Dracula, een gorilla, Marie Antoinette of Ronald Koeman die zijn billen staat af te vegen met het shirt van een Duitser? En zo ja, storten jullie weleens een grijpstuiver in het daartoe bestemde hoedje/blikje? Of blaas je liever wat jeukpoeder in de neusgaten van zo’n irritante sta-in-de-weg? We bevonden… Lees verder »Dead or alive?
Ben ik Gekke Gerrit, vroeg de voltallige eenpersoons hoofdredactie van het RaDa zich af, dat alle premium artikelen, tegendraadse columns, niet misse observaties, niet te missen privéfilosofietjes, bakken food for thought, stenen in de vijver, uit de heup geschoten amateurfoto’s, droedels, gruchten, roddels uit de 1ste, 2de en 3de hand en dubbelgeresearchte achtergrondverhalen hier zomaar worden aangeboden zonder enige tegenprestatie van de lezer? Het was (wie anders) Grote Broer het… Lees verder »Premium content
In de krantenbak slingerde nog een oude Grote Broer (HD 18 juni) met een artikel van Margot Klompmaker over de onbewaakte spoorwegovergang aan de Leidsevaartweg bij het laantje van Alverna – aan het traject Haarlem Leiden. De gemeente Heemstede wil die na een aantal ernstige ongelukken sluiten voor alle verkeer, dus ook voetgangers en fietsers. De Fietsersbond wil een alternatief, zoals een draaipoort (?), maar juridisch ligt de zaak gecompliceerd… Lees verder »Doodsangst
Ik heb een zwak voor de rubriek ‘Ingekomen aanvragen/meldingen’ in de Stadskrant. Niet dat het turbulente, volle leven zich daar aan je vertoont, als een wervelende prima ballerina in volle vlucht. Integendeel, het zijn eerder Henk en Geertrui die de foxtrot doen op een versleten tapijt in een krappe huiskamer. Zo goed en zo kwaad als het gaat. Zij verwacht elk moment zijn voet te voelen landen op haar eksteroog… Lees verder »Vergunning voor Mulisch?
Ik blader loom – loom en sloom mogen vandaag van het KNMI- door het HD-katern ‘Haarlem & Omgeving’ van dinsdag en mijn futloze bolletje inventariseert traag de orthografische dwalingen die het tegenkomt. Sommige daarvan luiden het einde van de westerse beschaving in (zou ik op een minder zwoele dag fulmineren). In de HD-kookrubriek worden kippenbouten afgeblust met cola (jawel!), waarin (echt waar!) ketchup wordt opgelost. Die bouten moet je keren.… Lees verder »Verhalenbreiers
We liepen in de omgeving van Vasse en ons wandelgidsje kondigde een bronvijver aan met ‘kraakhelder water’. Daar kan niemand tegen zijn. Of was het kwaakhelder water? Het was niet zo erg als bij de kikkers in een boek van Richard Brautigan die alleen even geen kik gaven als er iemand ‘Campbells’s Soup!’ tegen ze krijste, maar ze lieten zich ongegeneerd horen. Zien was een ander verhaal, hoewel… En toen… Lees verder »Kikkermomentjes
Ondanks dat ik me al zo’n veertig jaar redelijk intensief met de Engelse taal bezighoud, kan ik soms ineens weer getroffen worden door de effectieve eenvoud en directheid ervan. Neem nu de beginregels van Solitary man: Melinda was mine ‘Til the time That I found her Holding Jim Loving him Then Sue came along Loved me strong That’s what I thought Me and Sue But that died too Waarna Johnny… Lees verder »That died too
Weinig tijd voor woorden, wel veel verplichtingen en afspraken. Ik voel me nog niet zoals deze paarden in Ammerzoden, zo erg is het ook weer niet, maar de tijd ontbreekt deze weken om eens fijn op een alinea te poetsen of uit alle vluchtigheid iets blijvends te destilleren. Resteren voor het RaDa de snapshots van onverwachte schoonheid en lelijkheid. De Haarlemse nam ik gisteren. Eerst de Bakenessergracht, waar een kabelaar… Lees verder »Weinig woorden