Seasonal mixups, zomerwanten en wintersnorkels, daar ging het gisteren over en ook vandaag.
Ik maakte vandaag een lange fietstocht door Purmerland, Waterland en Zaankant en zag in die contreien diverse malen bordjes met de dubbelzinnige tekst ‘Bij vorst wordt hier niet gestrooid’. Een andere variant is ‘Bij gladheid…’
Zodra het kwik boven nul is, strooien ze zich het leplazarus (pekel, zand, hagelslag, as, zout, rijst), maar als het sneeuwt vinden ze het te glad om te strooien. Ze kijken wel linker uit. Hier in Haarlem strooiden ze vanmiddag bij temperaturen van boven de dertig graden. Komend vanaf de Kinderhuisvest, werd ik door een agente gemaand af te stappen. “U mag dáár verder lopen, meneer.” Als ik eens iets mag, is het meestal ongewenst – hebben jullie dat nou ook?
Bij het Kenaupark stond een politieauto dwars op de weg bij wijze van versperring. Toen ik overstak glibberde mijn voet weg. Verderop stond weer een agent. “Wat ligt er op de weg?”, nieuwsgierde ik. “Olie en kattengrit.” Hij solliciteerde duidelijk niet naar een baan als politievoorlichter. Dus of het smeerolie was of arachide- of lijnzaad- of Haarlemmerolie kan ik jullie niet vertellen.
Ik moest denken aan de tijd dat ik een kamer had aan de Nieuwe Gracht. Toen het op een avond erg ijzelde, heb ik bij die bocht samen met een vriendin een vrolijk halfuurtje beleefd met de ‘comedy capers’ van slippende auto’s.
P.S. Is er een nieuwe serie in de maak? Ooit schreef ik over het Huis met de Beelden aan de Wagenweg. De sfinxen achter glas, tegen de vorst. En recenter over hun kleine zusjes in het Huis met de Beeldjes. Op een balkon ergens bij Purmerend spotte ik nog een setje, zij het met iets andere hoofdtooi. Het RaDa houdt zich aanbevolen voor meer eeneiïge huissfinxen.
Had onlangs een discussie over: ‘Bij gladheid wordt dit pad niet gestrooid”. vertaalbaar in “als het glad is, wordt dit pad niet gestrooid”. Mijn stelling was dat wanneer het niet glad is het pad dus wèl wordt gestrooid. (het is glad = onwaar, er wordt niet gestrooid = onwaar)
De propositielogica noemt dit een materiële implicatie, die bestaat uit een antecedent en een consequent. De MI is altijd waar, behalve als de antecedent waar is en de consequent onwaar (het is glad = waar , er wordt niet gestrooid = onwaar, m.a.w. er wordt toch gestrooid).
Dit werd op onduidelijke gronden bestreden door de tegenpartij. Maar ik moet toegeven dat ik een slecht cijfer had voor het vak.