Geen der media is zonder zonde, als ik Jean-Pierre Geelen moet geloven in zijn VK-column ‘Uit beeld’ van vanochtend. Van AD, NOS, RTL Boulevard tot en met NRC Handelsblad, dat vorige week ‘het hele verhaal’ wilde vertellen: ze hebben zich als aasgieren (nou ja, dat schrijft JPG niet, maar hij insinueert het) op het mysterie van de verdwenen meisjes Kris en Lisanne gestort. Geelen vraagt zich af wat hen dreef… Lees verder »Het hele verhaal
Zitten we al dichtbij een omslagpunt? Afgaand op Google Images voor ‘handshake’ nog niet: De traditionele handdruk bepaalt daar nog het beeld, maar (kijk boven het hartje) de bovenhander is in opmars. Alsof of ze gaan armpjedrukken. Bij het seriële handen schudden voor aanvang van de WK-wedstrijden doen de spelers niet anders meer. Is er al een naam voor? Geen high five maar iets daaronder, een medium five? Zelf… Lees verder »Medium Five
(Gastbijdrage Emma van Wezenbeek) Burger Men maakt gehakt van de mandie man, al eerder door de molen gehaaldvan papieren inleveren lezen ondertekenenEn nu nog een keer wachtentot de eenheidsworst gedraaid iseinde productie, einde procedure‘Nederlands keurmerk, meneer’ Men maakt gehakt van de mandie man, van wie men vergeetdat hij al een burger is Ik schreef onlangs over Mo Rugamana, en diens zinloze opsluiting (zie Nederland Klinkerland); tot mijn verrassing ontving ik… Lees verder »Burger
Vandaag (bij een experimenteel, rib-testend ommetje zonder scherpe bochten) hoorden de huisdichteres en ik de langste ja ooit. De ja-zegger stond met zijn fiets bij een voortuintje, in gesprek met een decibellerige jonge vrouw in een kort, gespannen jurkje, die er geen enkel misverstand over liet bestaan dat… nou ja, dat kregen wij helaas niet mee, wij kwamen net aanlopen, maar die arme man had de afgelopen 5/10/15 minuten haar… Lees verder »De langste ja
Mijn junicolumn voor Straatjournaal; vanwege de actualiteit nu vast op het RaDa. Mo zit inmiddels zes weken vast. Ik weet niet of u een vaste stek hebt waar u Straatjournaal koopt, met een favoriete verkoper. Zelf ben ik niet eenkennig, maar de altijd vriendelijke man bij de HEMA gun ik mijn klandizie graag. Voor veel Haarlemmers is hij een vertrouwde verschijning. Mohamed Rugamana heet hij en hij komt uit Burundi.… Lees verder »Nederland Klinkerland
“Welk cijfer zou u uw pijn geven, op een schaal van een tot tien?” De afgelopen dagen werd mij zeker twintig maal dezelfde standaardvraag gesteld. Het begon allemaal met de wel erg klassieke misstap die ik zondagochtend zette in een hotel in Garderen (Gelderland). Ik deed niet onbesuisd, want een badkuip kan glad zijn. Niettemin: één voet roetsjte finaal weg, terwijl de andere nog in de lucht zweefde. Mijn kreet… Lees verder »Ik moet zuchten