Ga naar de inhoud

september 2014

Lotioner

Vorige week las ik To Rise Again at a Decent Hour van de Amerikaanse schrijver Joshua Ferris (bij de laatste vijf van de Man Booker Prize). De hoofdpersoon is een New Yorkse tandarts, Paul O’Rourke, met meer knopen in zijn ziel dan ik vullingen en kronen in mijn mond heb. Tegen het eind van de roman had ik moeite me in te leven in zijn zoektocht naar een identiteit en… Lees verder »Lotioner

Babyshower

De Nederlandse uitspraak van het woord ‘router’ als [rauter] bezorgde mij aanvankelijk altijd een miniem pedant fronsje, hopelijk verborgen voor anderen. Immers, iedereen zegt het hier zo, daarbij gesteund door 300 miljoen Amerikanen en de mensen ‘down under’. ‘To rout’ [raut] kende ik alleen als ‘to rout the enemy’, de vijand in de pan hakken, terwijl dat apparaat van UPC of Ziggo datastromen de juiste route wijst. De uitspraak [roeter]… Lees verder »Babyshower

Het Gewone Leven

De papieren versie van deze column staat in Straatjournaal (sept. 2014) Zoals voor de meeste vakantiegangers begint de terugkeer naar het gewone leven voor mij met de rituele vernederingen bij de detectiepoortjes op het vliegveld, waar iedere reiziger schuldig is tot het tegendeel is bewezen. Nee, ook vandaag geen semtex onder mijn steunzolen, en het tubetje in dit boterhamzakje bevat Kruidvat-eczeemzalf (geen paniek – níet KruiTvat!), ongeschikt om de westerse… Lees verder »Het Gewone Leven

In hun hum

Indian summer, daar kan niemand tegen zijn, mens noch dier (op een enkele ijsbeer na). Aan de Kleverlaan (Bloemendaalse kant) zag ik de afgelopen dagen al vaker Hooglanders pootjebaden en door het greppeltje waden, maar vandaag nam bijna de complete familie zijn vrijdagmiddagbad (vrijmiba). Better Together, zoals de Schotten zeggen (nou ja, 55% dan). Er ging een merkwaardige rust van het tafereeltje uit. Als ze morgen allemaal veranderd zijn in… Lees verder »In hun hum

Hondenparty

Van alle hondenrassen die ik ken, vond ik de Engelse bulldog altijd verreweg het oncharmantste. Alles aan dat beest straalt onbevredigdheid uit. De kaken smachten er zichtbaar naar om een of twee dijen van een nog levende stier te versplinteren, maar moeten het in de praktijk doen met een rubber bot van Happy Pet. De buldog wil liefst als een hazewind achter zijn prooi aan, maar zijn anti-aerodynamische bouw verhindert… Lees verder »Hondenparty

Scherpte

Aquarelleren kun je leren… (Hier een reeks flauwiteiten weggelaten over die cursus waar ik mij in gezelschap van andere onverschrokken hobby-schilders bekwaam in de nat-in-nattechniek zonder kurk en zwemband) Fotograferen kun je ook leren, schijnt het. We waren bij Elswout, waar het al aardig paddestoelde en molmde. Langs de waterkant dartelden evenwel lustig de libellen en ze lieten hun kleuren fonkelen en flonkeren in de zon. Rustig poseren ho maar… Lees verder »Scherpte