De vrieskast was op weg naar zijn laatste rustplaats, zo te zien – afkomstig van een slager uit Driehuis die het vleesbijltje er bij neer had gelegd, zo vernam ik later.
Mijn oog viel op de ‘vuile pens’ (ze verkochten en ook schone, en kopvlees). Op de zijkant van de kast zat nog een vervaalde reclame geplakt voor Van Berkel weegschalen: een klassieke middenstander die samen met zijn vrouwelijke klant in opperste spanning toekijkt bij welk grammetje de wijzer zal rusten. Er hangt voor beiden veel van af wat die witte eend of gans weegt, dat zie je aan alles.
Jammer dat het elastiek hun hoofden klieft. Ik hoop dat iemand bij de witgoeddump die poster redt.
Voor een beknopte geschiedenis van de firma Van Berkel (opgericht in 1898, inmiddels overgegaan in andere bedrijven) zie hier. Aanvankelijk maakten ze er snijmachines, weegschalen werden pas vervaardigd na 1914. Zou er nog iemand rondlopen die zich die poster herinnert en weet van wanneer hij dateert?
Ik herinner mij dit affiche niet, maar wel de cartoon. Stond in een Engels boek vol oorlogshumor, dat we thuis in de kast hadden. Hij is leuk. Let op die twee vingers.
@Harrie: Geweldig dat je je dat herinnert! Dus zonder onderschrift? Dat wil zeggen, dat onschuldige, oude vrouwtje ’tilt’ de boel? En die brave middenstander maakt er een onsje meer van? Ik vond de ‘vingertaal’ nogal suggestief eerst, maar nu valt het een en ander op zijn plek!
Nee, ik herinner me geen onderschrift. Er kan wel iets gestaan hebben als ‘Bij de poelier’. Mooi materiaal om iemands wereldbeeld te testen! De tekenaar geeft namelijk niks weg. Zijn ze allebei even slecht of geeft een van de twee blijk dat je hem/haar geen knollen voor citroenen hoeft te verkopen? Zelf denk ik dat de vrouw haar pappenheimer kent en het kleine bedrog corrigeert…
Het lijkt me Norman Rockwell, de favoriete kunstenaar van Ronald Reagan. Wat lijk ik toch op die man.