Ga naar de inhoud

augustus 2015

Nachtwacht gezocht

Het was een onrustige nacht – maar dan nog, al die kleurencodes heb ik wel eerder meegemaakt. Dat kan de verklaring niet zijn. Diep in de nacht werd ik wakker. Door de gordijnen werd een blauw flakkerend schijnsel op de muur geprojecteerd. Het zwaailicht van een ambulance dat zou kunnen, vanaf de kant van de Verspronckweg. Alleen – ik lag immers op mijn rechterzij – lag de muur aan de… Lees verder »Nachtwacht gezocht

Kiekjes

Het RaDa moet de vakantiefoto’s nog inplakken voordat de winter invalt. We gingen maar kort weg dit jaar: een paar dagen Liverpool en aansluitend Noord Wales (vanaf de Mersey één estuarium verderop, aan de River Dee). Het centrum van Liverpool is enorm opgekalefaterd en wordt nog niet overspoeld door niet-Britse toeristen, ondanks een Tate Gallery, het Slavernijmuseum en het Museum of Liverpool. Dit is het Albert’s Dock bij schemerlicht:  … Lees verder »Kiekjes

Kansberekening

Mijn schoonmoeder zat niet in de Thalys van Amsterdam naar Parijs van vrijdag, waarin een Marokkaanse IS-aanhanger met een kalasjnikov werd overmeesterd door drie Amerikaanse mannetjesputters. Zij zat in de Thalys van donderdag. Kan je in zo’n geval zeggen dat zij aan een gevaar is ontsnapt? Uh……..? Zo voelde het voor mij wel; en de opluchting zou zeker nog sterker zijn geweest als ze aanvankelijk van plan was geweest om… Lees verder »Kansberekening

Homo Faber

De fietsenstalling van de school krijgt een nieuw dak en toen ik vandaag in de pauze de lerarenkamer binnen kwam, hadden twee dakdekkers zich al aan de grote tafel geïnstalleerd voor hun twaalfuurtje. Een van hen trok net een snee bruin brood uit het fabrieksplastic, die belegd zou worden met de plakjes kaas die hij al klaar had liggen. Eerst nog even Becel erop. Zonder op of om te kijken… Lees verder »Homo Faber

Broodgeld

“Die graag!” is mijn vaste bestelling bij Van Vessem en ik wijs daarbij gedecideerd naar het dichtstbijzijnde bruine brood. “In plastic, ongesneden.” Zo hoop ik te voorkomen dat ik verzeild raak in een van hun gevreesde postmoderne keuzemenu’s (caloriearm? / vezelrijk? met boerenboekweit of haver? laxerend? / relaxerend? / antirimpel? / met toevoeging van visolie, lijnzaadzaadjes, pompoenpitjes, gemalen puimsteen, extra zuurstof? Nee, laat de bijsluiter maar zitten, enz.***). “Komt voor… Lees verder »Broodgeld

Het Blauwe Paardtoernooi

Geschreven voor het Jaarboek van mijn schaakclub HWP Haarlem Wordt het zo onderhand niet eens tijd dat de rokers als een phoenix uit hun asbak herrijzen? Voor de goede orde: mijn eigen ervaring met nicotine beperkt zich tot twee keer inhaleren van de sigaret die ik gegapt had uit het sigarettenbakje van mijn vader en wat gekuch. Three Castles heette het merk. Ik zette het raam open om niet gesnapt… Lees verder »Het Blauwe Paardtoernooi

Mantelrobot

Je moet zelf haast van staal zijn om niet ontroerd en ontregeld te raken door Ik ben Alice. Deze documentaire van Sander Burger, in juli vertoond op NPO2, gaat over een sprekende ‘zorgrobot’, die werd ontwikkeld door een onderzoeksteam van de VU. Alice ging bij wijze van experiment in vijf opeenvolgende weken op bezoek bij drie alleenwonende, krasse, geestelijk niet afgetakelde oude dames in Amstelveen. Alice is 60 cm hoog… Lees verder »Mantelrobot

Scheurmeter

Alle monumenten geplastificeerd, makkelijk afneembaar en voorzien van een QR-code; apppie hier, appie daar, Haarlem toeristenklaar – zo zouden de citymarketeers het graag zien. In weerwil van hun inspanningen zijn er in het centrum gelukkig nog steeds pishoekjes en spuitsteegjes, vermolmde schuttingen en verpoederende puien. Muurtjes met graffiti:     En zorgpanden, voorzien van een gemeentelijke scheurmeter (die bijhoudt hoeveel ontsluiting zo’n muur heeft). Ik zag ze vorige week voor… Lees verder »Scheurmeter

XS

Wat is je lievelingsboek, welke LP neem je mee naar een onbewoond eiland (waar toevallig een werkende grammofoon staat), wat was het gelukkigste moment in je leven tot nu toe, waar kunnen ze je midden in de nacht voor wakker maken? Voor een paar uurtjes slapen, antwoordde een vriendin ooit op die laatste vraag, dat vond ik wel een goeie, maar verder? Ik word altijd zenuwachtig van dit soort opgedrongen… Lees verder »XS

Winterklaar

Ook voor het Patronaat is het een stille tijd, in de (haha) dubbele zin des woords. Volgens de concertagenda worden de trommelvliezen van het publiek pas weer serieus getest op 25 augustus, met Gojira, death metal ‘over natuur- en omgevingsgerelateerde onderwerpen’. Toen ik vandaag door de Ruychaverstraat liep had het Patronaat de achterdeur wijd open staan. Mijn oog viel op een indrukwekkende wirwar kabels, snoeren en stekkers, sterk genoeg om… Lees verder »Winterklaar