Ga naar de inhoud

Dubbeliconisch

Vorige week was ik drie dagen in Londen, met twee zesde klassen. Qua collega’s, leerlingen en weersomstandigheden had ik het nauwelijks beter kunnen treffen. Toch blijft er onvermijdelijk een onbevredigd gevoel als je voortdurend aan het hoofd van de groep moet marcheren of een dienst draait in de bezemploeg.

Momenten van individuele verbazing en beschouwing komen in het gedrang. Dat intrigerende kleine kerkje aan de overkant moet je links laten liggen omdat het programma een bezoek aan St. Paul’s dicteert.

Anyways – en ik ben blij dat ik het jullie kan presenteren op deze zonloze, glansloze, ‘lacklustre’ zaterdag – de tweede ochtend begonnen we met een ontspannen verkenning van de omgeving van ons hotel: om de immense Royal Albert Hall heen en oversteken naar het Albert Memorial. Het gedenkteken protste op zijn protserige protserigst. Al het bladgoud stond in vuur en vlam, zo’n dag was het.

Ook elders in de stad was de zon goed bezig. Toen we een slinger maakten door Kensington Gardens in de richting van de Serpentine Gallery was daar deze niet te missen zichtlijn:

 

IMG_20150902_102653

(foto Renée Cornelisse)

Jullie zijn nog niet zo verbluft als ik, al krijg je misschien wel acuut zin om een paardenwedren te organiseren met een paar edellieden uit je kennissenkring. Wie staat het eerst op de stoep van Buckingham Palace?

Wat op deze foto nauwelijks zichtbaar is: daar in de verte hadden The London Eye en The Shard zich verenigd tot een flonkerende broche. De cabines van het draaiende reuzenrad flakkerden als diamantjes in de zon. Voor een goed begrip van de verhoudingen: de twee iconen bevinden zich op een uur loopafstand van elkaar! En dan toch dit:

 

sharkeye

(foto Marin Schadee)

 

Dat The Shard 310 meter hoog is helpt natuurlijk en met 134 meter is Het Oog ook geen dreumes. Wij stonden naar schatting op vier kilometer van The London Eye. Het was een Magisch Moment, waaraan de foto’s onmogelijk recht kunnen doen. Wacht, ik grabbel nog even in de Irfan-trukendoos, voor wat extra gouden gloed:

 

goldshark

 

Ach, misschien moet je magische momenten ook niet willen delen en kan je ze beter opbergen in je eigen juwelenkistje. En met de kaart erbij komt het magische moment je ineens heel logisch voor. Kijk maar, The Shard staat schuin onder The Tower, in Southwark:

 

london-hotel-map

 

Hoe dan ook, het was een Magisch Moment!

1 reactie op “Dubbeliconisch”

  1. Irma Kallenbach

    Wat een fantastisch stukje. Wat fijn dat ik live getuige mocht zijn van het magische moment.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *