Hoe de dingen soms bij elkaar komen, of hoe je ze bij elkaar grabbelt…? De dag voor de Brusselse aanslagen las ik toevallig in 1606 van James Shapiro over het verijdelde Gunpowder Plot, de poging van Guy Fawkes cum suis om het Engelse Parlement op te blazen. Ik struikelde over een verwijzing naar Book VI van Paradise Lost, waarin Milton verhaalt hoe Satan en zijn handlangers het kruit uitvinden. IJverig… Lees verder »Uitgeglipt
PAS OP! LANGZAAM RIJDEN – KLOOTSCHIETERS OP DE WEG De huisdichteres moest beroepshalve een avond in Borne zijn (waar zij met veel succes optrad voor de culturele elite) en we plakten er een paar Twentse dagen aan vast. Met alle folkloristische en agrarische verrassingen van dien. Zo verkeerde ik in de foutieve veronderstelling dat klootschieten iets was met buksen en hoog door de mestlucht suizende projectielen, aangezien ze… Lees verder »Cowwash
Je hebt doden en doden. Gisteren wilde ik hier iets schrijven over conga op de Driehuizerkerkweg, maar daar werd een ISIS-stokje voor gestoken. En de aanhoudende rampstijdingen uit Brussel lieten geen ruimte & rust in het hoofd voor de surrealistische ervaring die ik een dag eerder had. Mijn dagelijkse memento mori, noem ik Crematorium Westerveld graag – ik fiets er langs op weg naar mijn werk. Van een rouwstoet meer… Lees verder »Dodendans
Dit zagen we naast een intensief bepist portiek in Utrecht, nabij het station. In het rijtje huizen waar wij, passerende vreemdelingen, ooit binnengevraagd werden op een grappig kunstenaarsfeestje. De foto werd genomen door een smoezelige ruit heen – en krabde het een en ander aan jeugdsentiment los. Cassettebandjes! Je had BASF, Sony, TDK en Maxell; op de een of andere manier was er ook nog prestige mee gemoeid.… Lees verder »Uitzoomen
Mijn e-reader is in onbruik geraakt. Hij mag nog wel mee op vakantie, maar hier thuis op de bank lees ik (uitzonderingen daargelaten) liever van papier. Met een vakkundig vervaardigd boek is dat een groot genoegen. Maar vooral met moderne paperbacks heb je af en toe veel te stellen. Sommige vlijen zich behaaglijk op je schoot en beginnen te spinnen, zoals het hoort. Andere verzetten zich of prikken scherp door… Lees verder »Book abuse
Paul Witteman én Dieuwertje Blok uit je kerk ranselen weren – pastoor Hendriks van de St. Josephkerk hier in Haarlem zal ongetwijfeld de hele ongelovige goegemeente over zich heen krijgen. In een tijd waarin de media heilig zijn en de verafgoding van Bekende Nederlanders Bijbelse proporties heeft aangenomen, bestond Hendriks het om het tv-programma Land Inwaarts! de toegang tot de kerk te ontzeggen. ‘Onze kerk is uitsluitend bestemd voor de… Lees verder »Tempelreiniging
Het meisje had ik twee jaar geleden al eens gezien. Toen was ze zes. Pienter, guitig en nogal wijs voor haar leeftijd. Ze kan al een beetje schaken ook, zei haar trotse opa. Haar snoetje deed ze me denken aan schaakster/schaakfotografe Anastasiya Karlovich. En ze heeft al een vriendje, vulde oma haar cv aan. Ik nam het eerst voor kennisgeving aan. “Nee, echt, ware liefde, een jongetje uit haar klas.… Lees verder »Jong stelletje
Straatjournaal maart ‘16 Gullivers bekendste reis voert hem naar Lilliput, dat weet iedere peuter over het boek van Jonathan Swift (1688-1744). Als Gulliver is bijgekomen, maakt de schipbreukeling zich geliefd bij de Lilliputters door naar de haven van de vijand te waden en de complete oorlogsvloot op sleeptouw te nemen. Minder bekend is zijn latere avontuur in het land van de Houyhnhnms. Daar maken paarden de dienst uit. Die koesteren… Lees verder »Liegebeesten, wij
Als op 15 april de Velsertunnel dicht gaat voor negen maanden, zullen IJmonders aan beide zijden van het Kanaal rolvast vloeken, tieren, zuchten, claxonneren, weeklagen en tandenknarsen. 65.000 auto’s per dag, die leid je immers niet zomaar even om. Nu al hoor ik af en toe van een collega die, gedesoriënteerd door de wirwar van keerlussen, calamiteitsbogen, en vluchtroutes, alleen door onreglementaire en spectaculaire manoeuvres over bouwterreinen en door stiltegebieden… Lees verder »Velsertunnel
Mijn journalistieke instinct slaapt overdag nooit, dus toen ik dinsdagmiddag het stadhuis passeerde en in de Gravenzaal het brandalarm hoorde gieren, hield ik de pas in. Een RaDa-primeur? Muggenmeester Schneiders die aan vastgeknoopte vitrage boven het bordes spartelt, in afwachting van de hulpverleners? Radeloze ambtenaren in de dakgoot boven de vierschaar, terwijl de eerste uitslaande vlammen aan hun tenen likken? Er gebeurde niets. Zelfs als er binnen rook was noch… Lees verder »Lange lunch?