Ga naar de inhoud

juni 2016

Tonden (2)

Je staat er niet elke dag bij stil dat er 8000 grassoorten zijn, of (wereldwijd) zo’n 6000 libellensoorten. Of – for that matter – 3000 huidziektes en twee keer zoveel talen. Elke dag stilstaan is – als ik voor mijzelf mag spreken – een beetje veel van het goede. Het ‘gewone’ leven tuft en puft door tenslotte. Wel mag ik me graag (steeds grager) laten ‘overwhelmen’ door schrijvers die mij… Lees verder »Tonden (2)

Tonden (1)

Het was eigenlijk een avond om beduusd de Brexit-kranten door te nemen en naar de #What-have-we-done????-editie van Newsnight te kijken, ware het niet dat de huisdichteres optrad op een vriendelijke poëzie-estafette in Tonden (omgeving Zutphen). Ze was gestationeerd in de tuin van een wel zeer vrijstaand huis, bij een gastvrij, kunstminnend echtpaar. De toehoorders kwamen langs in vier groepen van ongeveer vijftien en fietsten na het laatste gedicht gesticht verder… Lees verder »Tonden (1)

Hangpartij

Een hangpartij aan de Schotersingel (Noorderbrug): . . Waar het altijd, altijd mooi is:

Haarlemmerschap

Aiwai, wij slome, bezadigde Haarlemmers lopen weer eens ver achter bij onze zelfbewuste, daadkrachtige buur Amsterdam. Ik bedoel, iemand al eens gehoord van een cursus Haarlemmerschap? Of Haarlemmerschap als verplicht vak op het Sancta Maria of Mendel College? Haarlemmerschap van gemeentewege gestimuleerd, gekoesterd , bijgevijld en -geschaafd, met als uitgangspunt de verzamelde inzichten van een tiental lokale leerkrachten? Zodat Haarlemmers die tot dusver maar wat aanklooiden, op goed geluk, krijgen… Lees verder »Haarlemmerschap

Eenhoorns?

In de omgeving van Driebergen dacht ik acht eenhoorns in de wei te zien liggen. . . Het bleken toch schapen, met twee rechte hoorns: Racka schapen, uit Hongarije (tamelijk zeldzaam). Zal ik van het RaDa een schapenblog maken? We hadden al de Hampshire Down, en de scheeuw en natuurlijk het slootschaap. En over schapenkwalen gaat Gemekker. .

Zooitje

Ik zag ze met z’n vieren langsdrentelen in de coupé en na een kort groepsberaad namen ze plaats in het vierzitje achter ons. Brave zestigers, twee echtparen. Hun gesprek werd op aanvaardbaar volume gevoerd, volgens een voorspelbaar patroon. Over de weersomstandigheden werden ze het na enige tijd eens, zonder hoog oplopende emoties. Blijkbaar leden ze onder een wegomleiding bij hen in de buurt en een van de mannen wist een… Lees verder »Zooitje

Liplezer en bloemlezer

Vanochtend in de trein las ik – en ik lees de laatste tijd minder dan ik zou willen  – in de bloemlezing Capital Crimes – London Mysteries een verhaal van Richard Marsh (1857-1915), The Finchley Puzzle. In de eerste alinea stapt de verteller uit de bus. ‘There had been a promise of rain all day, and just as I descended from the vehicle, something seemed to happen to the clouded… Lees verder »Liplezer en bloemlezer

Duivels

Als ik er drie maal per jaar kom is het veel, dus was ik verbaasd toen de man van Home Pizza zijn begroetingsknikje gisteren zonder aarzeling liet volgen door: “Inferno?’ (Zelf vergis ik me nog weleens en vraag om een ‘Diavolo’, maar ik kon het alleen maar beamen, ik was gekomen voor een Inferno.) Tussen mijn laatste en voorlaatste Inferno moest hij toch enkele tienduizenden Margarita’s, Carbonara’s en Quattro Formaggi’s… Lees verder »Duivels

Mok

De Nederlandse leraar – er staan er 250.000 voor de klas, dus ik besef dat er mogelijk drie of vier uitzonderingen bestaan – is met succes getemd. Gedomesticeerd. Het is – vraag het aan de leerlingen – een doetje. Zo’n tamme leraar maakt geen stampij/stampei. Hij staakt niet, hij raast niet (tegen ouders, leidinggevenden of kinderen), het komt niet bij hem op de kont tegen de krib te gooien of… Lees verder »Mok

Koolzaadolie?

In de officieuze, niet aanklikbare RaDa-categorie Onvermoede Apparaten, een sympathiek allegaartje van high en low tech**, vandaag een apparaat waarvan ik het functioneren en zelfs de functie kan noch mag onthullen. Het werd triomfantelijk op de terrastafel gezet door een slimme, piepjonge collega die nog bezig is af te studeren in Delft. Intrigerend, strak design. Zeer functioneel, zou ik ongetwijfeld zeggen indien ik de functie kende. Helaas, hij deed er… Lees verder »Koolzaadolie?