Ga naar de inhoud

Vakantieboek?

Sommigen scheuren direct weg met de caravan of gooien onvervaard de trossen van hun zeiljacht los. Ik moet een nieuwe grote vakantie altijd eerst even besnuffelen. Ik verwacht toch nog listig verstopte wekkers of schoolbellen te horen, of opgejut te worden omdat dít echt niet kan wachten of díe anders begint te stressen.

Gisterochtend voor het ontbijt riste ik bessen. Rode en witte aalbessen, grotere, roodpaarse jostabessen (?).

.jostabes

.

Geen klusje voor een rouwdouwer – als je teveel druk uitoefent met de vork, prak je de bessen of vliegen ze de hele keuken door. Ik was goed bezig, al zeg ik het zelf. Dat ik desondanks wel eens lekkerder gerist heb kwam door die moordzuchtige truck in Nice en de coup in Turkije.

Kan er voor geweld ook niet een gesloten seizoen komen, net als voor de jacht, dacht ik dom (ik kan het ook niet helpen dat ik af en toe stomme dingen denk). Zoals zovelen was ik murw en moedeloos.

Het boek waar ik net aan was begonnen hielp evenmin: The Mandibles van Lionel Shriver. Geen science fiction, maar een serieuze roman. Daarin is de hele bliksemse boel al in elkaar gedonderd. Het verhaal speelt in 2029, in de VS, post-crisis. Water is schaars, voedsel schier onbetaalbaar. Door het uit de pan gerezen Amerikaanse begrotingstekort accepteren de grote economische mogendheden (China, India) geen dollars meer; zij hebben een eigen munteenheid geïntroduceerd, de ‘bancor’. De Amerikaanse overheid ziet zich genoopt tot bizarre maatregelen, zoals het confisqueren van al het goud van de inwoners (inclusief trouwringen, er zijn huiszoekingen!). Ik ben pas op bladzijde 110 en als ik het goed inschat gaat het verval van de maatschappij onstuitbaar verder en krijgen de hoogopgeleide, welgestelde Mandibles nog veel meer voor hun kiezen. En die meltdown klinkt griezelig aannemelijk (net als in The Book of Strange New Things van Michel Faber).

Misschien moet ik (kop in het zand!) toch eerst iets anders lezen. Beatlebone van Kevin Barry ligt hier ook klaar, over de 37-jarige John Lennon, op zoek naar zichzelf, drie dagen op een onbewoond Iers eiland. Hoewel…? Dat klinkt toch ook niet echt als vakantie.

5 reacties op “Vakantieboek?”

  1. Ik heb alweer een paar jaar Arcadia van Iain Pears als vakantieboek klaarliggen, maar neem het telkens net niet mee. Ik ben er een beetje bang voor, denk ik. Je kunt een app downloaden om de verhaallijn te begrijpen.

  2. @Roberto: Enne… die Pears-verhalen verteld vanuit verschillende invalshoeken, het doet me denken aan ‘Schepen in de nacht’. Of is de hitte in mijn bol geslagen?

  3. En in een vorig leven heeft Pears zeven heel verrukkelijke kunstmisdaadthrillertjes geschreven met Jonathan Argyle in de hoofdrol. Die hebben de afgelopen jaren al heel vaak voor mij als vakantieboeken gediend.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *