Ter nagedachtenis aan mijn Tante Annemarie verbreid ik in het voorjaar graag haar vondst ‘lentesluiers’, zoals zij de zweem van groen placht te noemen die uitbottende blaadjes dan over het landschap leggen. Gisteren, wandelend in de Kennemerduinen, zag ik overal een rooodpaarse bessengloed – zullen we die dan maar herfstsluiers noemen? . . . Een paar van die bessensoorten kan ik nog wel thuisbrengen. Meidoorn, egelantier en kardinaalsmuts, maar er… Lees verder »Herfstsluiers
Het kleinste museum van Haarlem staat bij mij in de buurt. Het Ivyologisch Museum doet niet aan entree, maar is gratis te bezichtigen door de voorruit van de huiskamer. De collectie wisselt regelmatig, afhankelijk van de nukken en bevliegingen van de curator – zou hij/zij toevallig Ivy heten? . . Ivy werkt met niet aflatende inzet, thuis en in groep 2 of 3, waardoor het Ivyologisch Museum kampt met chronisch… Lees verder »Pastasaurus
Kan je ernst meten, zoals het stikstofgehalte in de lucht of de ijzerwaarde in bloed? Afgaand op mijn eigen sector, het onderwijs, is de wereld er een stuk serieuzer op geworden de laatste twintig jaar. Gisteren was ik bij een voorlichtingsavond voor ouders; er zaten er zo’n honderd. Het was stil, ze luisterden allemaal goed. ERNSTIG. Een onwetende buitenstaander die per abuis de zaal binnenliep, had kunnen denken dat hij… Lees verder »Ernstgebrek
We kwamen uit Krakau en moesten in Frankfurt Flughafen overstappen op een vlucht naar Schiphol, die om 21 uur vertrok. Lufthansa zette ons keurig om acht uur aan de grond, een bus vervoerde ons zonder mankeren naar de terminal en we begonnen de pijlen met Transfer te volgen. We hadden een uur – dat zou ruimschoots genoeg zijn, veronderstelde ik. Afgezien van een noodzakelijke sanitaire stop draalden we niet. Liever… Lees verder »Geforceerde mars
Ja, een korte werkonderbreking op het RaDa, maar vandaag pakken we de draad voorzichtig weer op. Vorig weekend ging het hier over de echte fotoprofi’s en kliktlekkerwegamateurfotografen zoals ik, die door hun lukrake aanpak de nodige tegenvallers incasseren. Dat arbeiderseiland in Utrecht bijvoorbeeld, dat niet uit de verf kwam. Maar de redding was nabij: . . Met dank aan Henk Sloos, voor zijn cosmetische ingrepen. Zo komt de knusheid van… Lees verder »Steile wand
‘Een foto moet eerst en vooral weten te raken. Vervolgens gaat het om licht, compositie en techniek. Deze foto doet het allemaal en ook nog eens in de juiste volgorde.’ . . Uh… nee, niet deze, dit is gewoon een beetje clickbait / een klikkenlokkertje – een gekke kattenfoto die ik deze zomer nam in Kings Lynn. De luie hotelkat, in een pose die zijn witte voorsokjes doet lijken op… Lees verder »Fotoserie(us)
Ik had een HD gekocht en hotseknotste zonder schokdemping door het nieuws, zonder enig moment de illusie te krijgen ergens iets van te begrijpen. Scanauto’s die niet in staat zijn Haarlemse foutparkeerders eruit te pikken, San Marino scoort tegen alle regels in tegen Noorwegen, plofclowns griezelclowns achter iedere struik, een horrorcultuur angstcultuur in zorginstelling Sint Jacob, clownsbendes plofkraakbendes bij AH, zelfverwenning bij de OR van de politie & bij de… Lees verder »Bruine Cellen
In NRC dit weekend een boos stuk van Kersten Augustin over de IKEA-gids. Hangt het in de lucht? In Straatjournaal van oktober schreef ik er een column over, iets minder boos. ‘We hebben allemaal onze duistere kant.’ Dat heb ik niet van mezelf; het staat op de achterflap van Huidpijn, de nieuwe Saskia Noort. Die gratuite verkooptekst (beste lustmoordenaars, pyromanen, zadelsniffers, Flakka-verslaafden, luizen- en leesmoeders) zou ik graag in een… Lees verder »Verallemalisering
Dat je al zo’n vijftig jaar romans leest, inmiddels met gerijpt inzicht en kritisch vermogen (mag ik hopen) en dat je dan in een scène belandt waarbij je denkt, nee toch, dit is al zó vaak gedaan (vooral in kinderboeken), ze (Scarlett Thomas) zal toch niet kiezen voor deze even onwaarschijnlijke als afgezaagde ontknoping???? Dat kán toch niet? Een nerdy twaalfjarig meisje dat gekrenkt en vernederd wordt door haar wiskundeleraar… Lees verder »Kritisch onvermogen
Gisterochtend bond ik mijn tas onder de snelbinders, snoof de frisse ochtendlucht op en ging schielijk terug naar binnen om mijn handschoenen te zoeken tussen hun natuurlijke bondgenoten in de kast: sjaals, wanten, wollen mutsen, moffen en neuswarmers. Ik was snipverkouden en een beetje rillerig, dat had er ook mee te maken, maar toch… Enige schroom voelde ik wel toen ik ze aantrok. 5 oktober, 10 graden? De eerste tegenliggers… Lees verder »Blootshands