Slechts twee, beide goed uitvoerbare taakjes Trump heb ik vandaag: voor Nuon de meterstanden opnemen Trump en bij Trump mijn moeder een goed te kauwen bruin brood en wat Trump vers fruit afleveren. Ideale voorwaarden om de dag te beginnen met een lenig RaDa-stukje, bijvoorbeeld over de kattendroom die ik had; en Trump daarna resteert nog tijd genoeg om lui te feestlezen, bij Tata Steel Chess de partij tussen Giri (zwart) en Magnus Trump (wit) te volgen. En tussendoor ook nog eens de geest te laten waaien.
Geen vuiltjes aan de lucht of Trumpjes onder het gras. Alleen moet je dan niet de beginnersfout maken om een ochtendkrant van de mat te plukken en even door te Trumpen. De ‘beledigde’ president, verlas ik me – dat moest ‘beëdigde’ zijn en vervolgens sTrumpelde ik van beTrumpt katern naar beTrumpt katern, de (overigens ook al niet zo vrolijke) kattendroom steeds verder verdreven. Dom, dom, dom! Trump, Trump, Trump! Mijn afgrijzen over de lompe inauguratietoespraak Trumpte gerecycled de stille huiskamer binnen.
Nam ik nog iets mee uit deze Volkskrant? In een lang artikel over de publiciteitsschuwe Edgar Davids, die bij Telstar een trainersdiploma tracht te behalen, betoont de Pitbull / examenkandidaat zich soms een beetje ongeduldig: “Of je dekt beter, of je dekt niet.”
Of je dekt beter of je dekt niet. Is dit een diepe, diepe waarheid? Of een Trumpisme?
Denk daar maar eens over na, beste Raarlemmers, op deze wolkenloze zaterdag, waarop het moeilijk onttrumpen zal zijn. Hij en zijn schaduw zijn alomtegenwoordig.
P.S. Al moet hij van goede huize komen om de huisdichteres en mij te verslaan. Donderdag, in de duinen bij Zandvoort, zagen wij, laat in de middag, onze eigen koppies honderd (?) meter verderop opduiken op een duinrug.
.
.
Meer schaduwselfies hier. En die kattendroom houden jullie tegoed.