Vóór maandag moet ik mijn Straatjournaal-column baren, dus het RaDa komt even op de tweede plek. Maar een tussendoortje / niemendalletje moet kunnen, al was het maar vanwege de naderende houdbaarheidsdatum ervan.
Donderdag had ik een heterdaadje bij de Verspronckbrug: een gebrilde vrouw die Marianne Thieme met een borstel bestreek en ontrimpelde. Het bleek te gaan om vervanging van een eerdere poster van de brughangster. Het stoffelijk overschot daarvan was beland in de lijmemmer.
.
.
Ik maakte een praatje met de vriendelijke vrijwilligster. We waren het erover eens dat het een vorm van folklore was, dit anachronistische plakwerk. Maar ja, als je lijsttrekker eenmaal aan de brug hing en werd beschadigd (door ongewenste elementen – slagregen of vandalen) zat er niets anders op dan een nieuw aanplakbiljet uit de kast te halen. Er is geen plan B.
.
.
Van RaDa-wege geen gegnuif over deze nederige vorm van idealisme. Alles beter dan onverschilligheid of cynisme. Ik heb er wel bewondering voor. Plakken, strijken, plakken, strijken, in alle anonimiteit en in de wetenschap dat anderen je handwerk wellicht ongedaan zullen maken. Dit kwam ik verderop tegen naast de sneeuwklokjes bij de Noorderbrug.
.
.
Overigens, laat ik het maar bekennen, sturen Stemwijzer en Kieskompas mij eensgezind naar uiterst links. GL, SP, PvdD. Het zit me niet helemaal lekker. Maar goed, ik heb nog vier dagen om met mezelf in het reine te komen en een plan C te vinden.
PS Voor Brughangers 1, 2 en 3 terug scrollen door het RaDa.
PSS In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.