Ga naar de inhoud

Goede inborst

Help, de goede, bescheiden, mooie mensen rukken op! Of hebben ze een duivels complot gesmeed… tegen mij? Ik word er ongemakkelijk van. Als er in deze lege stad nog agressieve ploerten, sadisten of achterbakse gluiperds te vinden zijn, kunnen die dan svp snel mijn pad kruisen?

Gisteravond tegen 9 uur bereikte ik na een iets te lang uitgevallen fietstocht de Binnenweg in Heemstede, met dreigende hongerklop en aanhangende appelflauwte. Bij een lunchroom aan de Binnenweg gebaarden ze dat ze dicht waren. Verderop was gelukkig een snackbar (hoe erg moet het zijn om in een land zonder snackbars te wonen?). De vitrine waar de berenhappen en frikadellen opgetast hoorden te liggen, werd net blinkend gepoetst door een jongen van een jaar of twintig. Vriendelijke oogopslag, los achterovergekamde kuif.

“Als u het meeneemt, kan het nog wel.” Met een glimlach. Hij bracht de olie op temperatuur voor mijn patat en saté. Ik bestelde ook een AA-drink, die ik gulzig achterover klokte. De jongen schudde de patat om en monsterde mij. “Wilt er misschien nog een glaasje water bij?”

Het bleef niet bij deze snackbarsamaritaan. Aan de Schotersingel is een nieuwe kapper-koffiecombi. De koffie testte ik vanochtend (de coiffeur wellicht later). Het beeldschone meisje in de bediening zag eruit of alle kwalen en kwellingen van deze wereld (afgunst, gebrek, liefdesverdriet, likdoorns, rancune en zelfhaat, cynisme, hoofdroos, bekkeninstabiliteit, tics en zenuwvlekken, arrogantie) nooit vat op haar zouden krijgen. Dat haar koffie uitstekend smaakte, sprak voor zich en aan haar vriendelijkheid was niet gemaakts.

Er kwam een jonge vader binnen met zijn kinderwagen. Goddank, een chagrijnige, lompe hufter. Nee, was het maar waar. Hij bestelde beleefd een cappuccino en nam ergens achter mij plaats. Hij grutte in zijn tas en even later hoorde ik hem onderdanig vragen: “Vind je het goed als ik mijn dochtertje hier haar vruchtenhapje geef?” Ze stond het toe, begripvol.

Ik rekende af en ontvluchtte het pand. Te slecht voor deze wereld. Of in ieder geval te stekelig.

.

cactus.

Paars P.S.: in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

4 reacties op “Goede inborst”

  1. Ik heb ooit een té eerlijke vriend onbeschofte integriteit verweten. Ik twijfel of je onbeschoft vriendelijk kunt zijn maar als jij er zo onder lijdt dan moet het in ieder geval verboden worden.

  2. Marius wat schrijf je toch goed en mooi! ‘dreigende hongerklop en aanhangende appelflauwte’, zelfs als als de rest van je stuk gerammeld had als een brakke fiets op de historische Dreef, dan nog hadden deze woorden zonlicht op mijn dag geworpen. Ook de opsomming van kwalen en kwellingen die nooit vat zullen krijgen op het bedieningsmeisje zijn een genoegen, ik heb bulderend gelachen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *