Ga naar de inhoud

Brom

Ineens was er die brom. Of had ik die brom. Hij was niet van mijzelf; onze koelkast had geen kuren, radiatoren en versterker maakten geen bijgeluid. En (vergewiste ik me tweezijdig poerend) ik had geen zeldzame vorm van tinnitus, met een bas- in plaats van een fluittoon.

De onderbuurvrouw is al weken bezig met een renovatie, die gepaard gaat met veel bikken en beuken, maar brommen stond nog niet op de lijst van ongemakken. Alleen, het was avond, dus er waren geen werklui meer bezig. De brom kwam het luidst door in de kamer waar ik me het liefst ophoud; mechanisch, alsof er in een naburig vertrek iemand onophoudelijk sinaasappels perste.

De brom hield aan. Ook de volgende dag bromde ie door en de dag daarop. Een verdieping hoger, in de slaapkamer, was ie eveneens hoorbaar, zij het minder hinderlijk. Was er iets geïnstalleerd, een ventilator of zo? Ik kon uitwijken naar andere kamers, maar toch… Op de vierde bromdag belde ik aan bij de buurvrouw en bromde dat ik niet vroeg beleefd of ik de rest van mijn leven… Ze noodde me binnen en wees tamelijk moedeloos op een fors, geel apparaat wiens taak het was de nieuw gestucte muren droog te brommen. ‘We hebben ‘m tot maandag gehuurd.’

Optrekkend vocht, ze was van de ene narigheid in de andere gerold bij de werkzaamheden. Ik betuigde mijn deelneming (ze zag er veelbeproefd uit) en vertrok. Opgelucht. Nu ik de bron van de brom kende, ervoer ik het geluid als iets minder irritant. Jammer genoeg werd dat apparaat geprolongeerd en inmiddels bromt het al bijna twee weken constant.

Ik experimenteerde met antigeluid. Death metal en bombastische symfonieën zijn een te grote aanslag op mijn zenuwen; in vioolsonates vallen stiltes waarin de brom zich gretig manifesteert. Uiteindelijk kwam ik uit bij pianomuziek van Haydn. Zeker geen straf.

Daar komt bij, aan zo’n brom wen je ook. Stel… stel dat die machine morgen is afgevoerd, dan is de kans aanwezig dat mijn oren hem missen en zich geen rust willen geven tot ze ‘m weer horen. Ooit woonde ik naast de spoorlijn naar Zandvoort. Door de vroegste treinen sliep ik altijd heen. Wel werd ik  een keer wakker toen de machinisten staakten. Die ongewone stilte werkte kennelijk zeer verontrustend.

.

haydn

.

Buste van Haydn in Vredenburg (kweet niet wie de maker is)

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *