We waren in Gent – hoe Nieuwjaarsochtend beter te beginnen dan met een wandeling? En we boften erg met een lokale gids/vriendin die spontaan mee wilde. Eerst wees ze ons plichtsgetrouw op een paar gave geveltjes en werden we meegetroond naar het Groot Begijnhof Sint Elisabeth.
En natuurlijk, natuurlijk waren wij bereid ons te vergapen. Aan de strak gecoiffeerde bomen, aan de bemoste stenen muren en de heiligenbeeldjes her en der in nissen, net genoeg aangetast door de tand des tijds. Het was daar schitterend.
.
,
We gluurden naar binnen. In de kerk stond de kerstkribbe nog opgesteld, bewaakt door een onthoofde non (????)
,
.
Tot zover niets ongewoons. Toen ontmoetten we die onaanstuurbare feestvierder en vervolgens sloegen we over de kasseien rechtsaf langs de waterkant. De dokken. Een niemandsland met een verleden én een rijke toekomst – maar nu nog even niet. Links hadden we uitzicht over de grandeur van de binnenstad en aan de rechterzijde passeerden we vastberaden nieuwbouw, vervallen loodsen en fabrieken waarin lieden van allerlei allooi beschutting vonden tegen de elementen. Veel graffiti en andere ongesubsidieerde scheppingsdrang.
.
.
.
Het mooist waren de oude oranje gewelven, het voegwerk aangevreten door muurplanten:
.
.
.
.
Wat ben ik blij dat ik dit alles nog in deze afgetakelde staat heb gezien; over 20 jaar zijn die oude dokken gesaneerd, gesteriliseerd en in oorspronkelijke toestand hersteld met steun van het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (dat op infoborden zijn goede bedoelingen al kenbaar maakt). Dan meren er jachten aan flaneren er toeristen. Nu waren wij de enigen – klappertandend maar uitgelaten.
.
.
Oh nee, er waren nog twee anderen; twee dames met rolkoffers, de vermaledijde kinderkopjes verwensend en foeterend op de pijl van Google Maps die hun deze verlatenheid in had gestuurd, op zoek naar een parkeergarage.
Meer Gent hier (over het socialistisch verleden), hier (openbare toiletten), hier (de St. Baafsabdij) en hier (brug over de Leie).
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
.